Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Brand new School website.

Ναι, επιτέλους, η ιστοσελίδα του σχολείου μας είναι έτοιμη, γεμάτη απο τη σχολική μας πραγματικότητα.
Για του λόγου το αληθές, κάντε μια περιδιάβαση για να μας γνωρίσετε καλύτερα.

 3gym-volou.mag.sch.gr

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Γιατί άραγε τα λόγια αυτά μοιάζουν σαν να ειπώθηκαν σήμερα;

Σε μια κοινωνία ερμητικά κλειστή σε προοδευτικές ιδέες, όπου ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι αναλφάβητο, το να μορφωθεί μια γυναίκα αποτελεί όχι μόνο περιττή πολυτέλεια, αλλά και ταμπού. Έτσι λοιπόν στο Βόλο, πριν το 1908, το να συνεχίσει μια κοπέλα τις σπουδές της πέρα από το Δημοτικό, θεωρείτο κοσμοϊστορικό γεγονός. Το κατ’ εξοχήν επάγγελμα που μπορούσε να κάνει τότε μια γυναίκα άλλωστε, ήταν δασκάλα, πράγμα που προϋπέθετε γυμνασιακές σπουδές. Δυστυχώς όμως όλες οι πόρτες για τα κορίτσια της εποχής ήταν κλειστές, αφού Γυμνάσιο Θηλέων δεν υπήρχε στην πόλη. Λίγες τυχερές μπορούσαν να σπουδάσουν στο Αρσάκειο Λαρίσης ή σε σχολές καλογραιών όπως στην Τήνο και τη Νάξο, όπου όμως γινόταν καθολική προπαγάνδα.


Ο Δελμούζος με τη γυναίκα του στην Ελβετία το 1909

Ένας φωτισμένος εκπαιδευτικός, ωστόσο, ο Αλέξανδρος Δελμούζος  κι ένας νέος γιατρός και διανοούμενος με προοδευτικές ιδέες, ο Δημήτρης Σαράτσης, δημοτικός σύμβουλος Βόλου, έμελλε να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά της τοπικής κοινωνίας, ιδρύοντας το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Βόλου με σκοπό «την ευρύτερη μόρφωση των νεανίδων και την πρακτική τους κατάρτιση». Διευθυντής έγινε ο Δελμούζος, ενώ τα μαθήματα δίδασκαν καταξιωμένοι καθηγητές όπως ο Φιλιππίδης, ο Τσαμασφύρος, ο Κόντης, ο Γκιόλμας και ο Λούπας, (παππούς της γράφουσας).


Ο Δελμούζος, 28 χρονών τότε, εφάρμοσε μια προοδευτική παιδαγωγική που καταπιανόταν με τα αληθινά προβλήματα της εποχής, εισήγαγε τη δημοτική γλώσσα και δίδασκε αρχαία κείμενα σε μετάφραση. Έδωσε έμφαση στην εμπειρική μάθηση, ενέπνευσε εμπιστοσύνη στις μαθήτριες και κατάργησε την ατμόσφαιρα φόβου στην τάξη. Τα κορίτσια διδάσκονταν μεταξύ άλλων Ιστορία της Τέχνης, Υγιεινή, Νοσηλευτική, Οικοκυρικά, Κηπουρική και Γαλλικά. Συχνά μάλιστα η διδασκαλία γινόταν στο ύπαιθρο. Καταργήθηκε η βαθμολογία και οι απουσίες, ενώ το μάθημα γινόταν με τη μορφή εποικοδομητικού διαλόγου και όχι από καθέδρας διδασκαλία.

Η ρηξικέλευθη αυτή τομή στο αρτηριοσκληρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, ήταν πολύ βαθιά για να την αντέξει το ελληνικό κατεστημένο του συντηρητισμού, του ψευτοκλασικισμού και της τυπολατρείας. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στο σχολείο τόλμησαν να διδάξουν και τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, που υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο! Για αθεϊσμό, ασέβεια και εξύβριση άρχισε η εκκλησία να κατηγορεί τους εκπαιδευτικούς του Παρθεναγωγείου.


Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός Μαυρομάτης αποφάσισε να κάνει επιτόπια έρευνα και ένα πρωινό πήγε κρυφά στο Παρθεναγωγείο και μπήκε σε μία τάξη που δίδασκε η φιλόλογος Πηνελόπη Χρυσάκου, η οποία αρνήθηκε να του φιλήσει το χέρι. Ξέσπασε καυγάς μεγάλος και ο Μητροπολίτης αποχώρισε ξεφωνίζοντας: «το σχολείο σας είναι γερμανικό και φράγκικο!».


Ο Δελμούζος (στη μέση) μαζί με τους Σκληρό και Τριανταφυλλίδη στην Ιένα της Γερμανίας, 1907

Το θέμα αρχίζει να παίρνει πανελλαδικές διαστάσεις. Ο βουλευτής Βόλου Μπουφίδης φέρνει το θέμα στη Βουλή. Είναι ο ίδιος που είχε κατηγορήσει τον Παλαμά ως διαφθορέα της νεολαίας επειδή ήταν δημοτικιστής. Επεμβαίνει ο εισαγγελέας. Η εφημερίδα «Κήρυκας του Βόλου» εξαπολύει επίθεση κατά των «μαλλιαρών», όπως έλεγαν τότε τους δημοτικιστές. «Ένας νεανίας», έγραφε, «διδάσκει τις μαθήτριες πώς να γίνουν οικοκυραί και μητέρες», ενώ άφηνε υπονοούμενα για όργια μεταξύ μαθητριών και Δελμούζου.


Στο μεταξύ ο Μητροπολίτης οργανώνει «λαοσύναξη» στο Βόλο, μαζεύοντας ιερείς, καλόγερους και θρησκόληπτους από όλη τη Θεσσαλία, αξιώνοντας το κλείσιμο του Σχολείου.


Τελικά, το Παρθεναγωγείο σφραγίζεται μετά από 3 χρόνια λειτουργίας και ασκείται δίωξη κατά Δελμούζου και Σαράτση, αλλά και πολλών άλλων δημοτικιστών που είχαν υποστηρίξει το έργο τους, μεταξύ των οποίων και ο ποιητής Κ. Βάρναλης, που υπηρετούσε ως δάσκαλος στην Αργαλαστή Πηλίου.


Τα «αθεϊκά του Βόλου» έληξαν οριστικά το 1914, όταν το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου αθώωσε πανηγυρικά τους κατηγορούμενους. Το Παρθεναγωγείο όμως, το λαμπρό αυτό σχολείο που σήμανε την αλλαγή της ελληνικής παιδαγωγικής σκέψης και πράξης, δεν επρόκειτο να ξαναλειτουργήσει ποτέ και το εκπαιδευτικό μας σύστημα ήταν καταδικασμένο να παραμείνει για πολλά ακόμα χρόνια στο σκοτάδι. Τα "αθεϊκά" εξ άλλου, εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο του διχασμού που ξεσπά γύρω από το γλωσσικό ζήτημα μεταξύ δημοτικιστών και οπαδών της καθαρεύουσας, με την Εκκλησία να παίζει πρωτεύοντα ρόλο υπέρ των δεύτερων και εναντίον κάθε προοδευτισμού και φιλελεύθερης σκέψης. Εκτός επίσης από το Παρθεναγωγείο που έκλεισε, λουκέτο μπήκε και στο Εργατικό Κέντρο Βόλου.


«Μισά και φτωχά είναι τα αποτελέσματα του ελληνικού σχολείου, σε μισά και φτωχά αποτελέσματα καταλήγουν τόσοι κόποι και τόσες προσπάθειες», έλεγε ο Αλέξανδρος Δελμούζος πριν 100 περίπου χρόνια.




Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Γιατί, όταν αγαπάς τον Παπαδιαμάντη....το λέει η ψυχή σου!!!!!!

 Διαβάζοντας τα σχόλια στην ανάρτηση περί κοπτοραπτικής στον Παπαδιαμάντη  και συνταξιδεύοντας νοερά,  χωρίς να παρεξηγηθώ,θα ήθελα παρακάτω, να παρουσιάσω τις σκέψεις αναγνώστη,σχετικά με τη διδασκαλία του Παπαδιαμάντη και τις όποιες απόψεις περί παρωχημένων του ιδεών, κυκλοφορούν.Και φυσικά, το πρόσχημα δυσκολίας πρόσληψης της γλώσσας είναι η πιο συνηθισμένη δικαιολογία αποφυγής ενασχόλησης με το έργο του Σκιαθίτη.Λες και τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τα ιδιαίτερα νοήματα που κάθε φορά αφήνει ο πεζογράφος, με πολύ σαφή και ξεκάθαρο τρόπο να αιωρηθούν στην ατμόσφαιρα,και πρέπει να τον τιμωρήσουμε,ενοχοποιώντας τη γλώσσα του.
Στο γυμνάσιο υπάρχει πλέον ένα μόνο διήγημα,το οποίο αρκετοί θα ήθελαν, επίσης, να απεμπολήσουν από την ύλη τους.Μήπως ο Παπαδιαμάντης μας/τους ξεβολεύει;;;; δεν ξέρω.Αυτό, που με σιγουριά θα πω, είναι, οτι -και ας θεωρηθεί κομπασμός-πέρσι κατάφερα σ'ένα ολόκληρο γυμνάσιο ο Παπαδιαμαντης να είναι το πρώτο θέμα συζήτησης των παιδιών.Απλά, γιατί ο,τι αγαπάς το μεταδίδεις.....Πιστεύω, οτι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε και να πάψουμε πια να ομφαλοσκοπούμε.




....Το πιο εύκολο πρόσχημα για έναν, επιεικώς, "τεμπελάκο" μαθητή-κι ακόμα πιο "τεμπελάκο" (για να μην πω ανάξιο) καθηγητή - για να μην ασχοληθεί με τον Παπαδιαμάντη είναι -τάχα μου - η γλώσσα... Για όνομα του Θεού, βγάλτε πια αυτή την παρωχημένη καραμελίτσα απ'το στόμα... Δοκιμάστε να διαβάσετε, όχι μόνο εγκεφαλικά όμως-ενεργοποιήστε τις ευαισθησίες και τα συναισθήματά σας... Δε θέλει πολύ για να ανακαλύψει κανείς-ανεξαρτήτως ηλικίας και μόρφωσης-τη μοναδική, ανεπανάληπτη μουσική και ποιητική γλώσσα του Παπαδιαμάντη... Και το χείμαρρο των ιδεών από κάτω... Δεν είναι δύσκολος, ούτε κουραστικός, ούτε "αρχαΐζων", ούτε τίποτ'άλλο απ'αυτές τις μπούρδες που ακούμε κάθε τόσο. Είναι συγκλονιστικά σύγχρονος, βαθιά βιωματικός, ανθρώπινος, έξυπνος κι ερωτικός. Και επικίνδυνος: ιδιαίτερα επικίνδυνος για την προσπάθεια αποβλάκωσης του πλήθους. Ούτε στα εξίσου βλακώδη καλούπια μας χωράει. Όποιος πασχίζει με το ζόρι να τον οριοθετήσει, είναι απλά γιατί δεν τον έχει μελετήσει-και δεν ξέρει με δυο λόγια τί του γίνεται.

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Παπαδιαμάντης θύμα κοπτοραπτικής.


Κυκλοφορεί εδώ και λίγους μήνες στο Διαδίκτυο, έχοντας αναπαραχθεί σε εκατοντάδες (κυριολεκτώ) ιστολόγια, ένα κείμενο που αποδίδεται στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, δημοσιευμένο  το 1896 στην εφημερίδα Ακρόπολις, που υποτίθεται πως δείχνει ότι η διαφθορά είναι διαχρονική στη χώρα μας. Δεν είναι μεγάλο, το αναπαράγω εδώ, όπως το βρήκα σε χτεσινή δημοσίευση της (μπρρρ…) Ανεξάρτητης Κίνησης Στρατιωτικών (αλλά το ίδιο κι απαράλλαχτο υπάρχει σε εκατοντάδες, ξαναλέω ιστολόγια):
Τις ημύνθη περί πάτρης; 
Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ’ εξεθέωναν οι προεστοί κ’ οι ‘γυφτοχαρατζήδες’, τώρα σε ‘αθεώνουν’ οι βουλευταί κ’ οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν ‘φούρνους με καρβέλια’, δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ’ τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελαν παρουσιάσουν.
Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…
Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ’ επιδεξιώτερον τον κόθορνον.
Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.
Αλέξανδρός Παπαδιαμάντης στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν…..
Όλα αυτά (περίπου) τα έγραψε πράγματι ο Παπαδιαμάντης. Όχι όμως όλα σε ένα άρθρο, όχι όλα στην Ακρόπολη, όχι το 1896. Το κείμενο που διαβάσατε, που υποτίθεται πως αποδεικνύει (λέει ένας αδιάφθορος ομογενής) τη «διαχρονικότητα της διαφθοράς στα ελληνογονίδια» είναι στην πραγματικότητα μια συρραφή, με τη μέθοδο της κοπτοραπτικής, από διάφορα κείμενα του Παπαδιαμάντη, γραμμένα σε διαφορετικές στιγμές. Άλλωστε, αν κάποιος διαβάσει το κείμενο είναι δύσκολο  να μην προσέξει τα άγρια σκαμπανεβάσματα της γλώσσας, από την αυστηρή καθαρεύουσα στην λαϊκή, ως και την αργκό, και να μην υποψιαστεί ότι δεν μπορεί ένας άνθρωπος να έγραψε αυτές τις γραμμές ως ενιαίο κείμενο. Όμως, κανείς δεν διάβασε το κείμενο, φαίνεται, μόνο το αναδημοσίευσαν.
Πάμε να το πάρουμε παράγραφο προς παράγραφο. Καταρχάς ο τίτλος (Τις ημύνθη περί πάτρης; ), δεν είναι τίτλος! Στο πρωτότυπο κείμενο, είναι απλώς μια πρόταση του κειμένου, σαν τις άλλες:
Τις ημύνθη περί πάτρης;
Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα
ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Το απόσπασμα αυτό βρίσκεται προς το τέλος ενός άρθρου με τίτλο «Οιωνός», που δημοσιεύτηκε από τον Παπαδιαμάντη στην εφημ. Ακρόπολις την 1η Ιανουαρίου 1896 (τώρα στα Άπαντα, εκδόσεις Δόμος, τόμος 5, σελ. 251-254).
Η αμέσως επόμενη παράγραφος είναι στην πραγματικότητα παρμένη από δύο διαφορετικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, γραμμένα σε 16 χρόνια απόσταση το ένα από το άλλο!
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους!
Από το διήγημα Αποκριάτικη νυχτιά του 1892. Εδώ μιλάει ένας γέρος, που ο Παπαδιαμάντης τον ειρωνεύεται, μεταξύ άλλων για τα συνεχή λάθη που κάνει, όπως «βουλεπταί».
Τότε σ’ εξεθέωναν οι προεστοί κ’ οι «γυφτοχαρατζήδες», τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ’ οι δήμαρχοι.
Από το διήγημα Οι Κανταραίοι, που γράφτηκε μετά το 1908 (έμεινε ημιτελές). Το «αθεώνουν» είναι λογοπαίγνιο με το «αθωώνουν», διότι στο σημείο εκείνο του διηγήματος γίνεται αναφορά στα δικαστήρια, που δεν υπήρχαν επί τουρκοκρατίας. (Αν έχετε την έκδοση του Βαλέτα, θα δείτε ‘αθωώνουν’. Το ‘αθεώνουν’ είναι διόρθωση του Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου).
Η επόμενη παράγραφος:
Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν ‘φούρνους με καρβέλια’, δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ’ τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελαν παρουσιάσουν. 
Αυτή είναι παρμένη (αλλοιωμένη) από τους Χαλασοχώρηδες, από την πρώτη παράγραφο του διηγήματος (δείτε εδώ). Όπως βλέπετε στο κανονικό διήγημα, έχει γίνει επέμβαση στο κείμενο. Η αυθεντική πρόταση είναι: Διότι ο Λάμπρος ο Βατούλας και ο Μανόλης ο Πολύχρονος, αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, του έταξαν «φούρνους με καρβέλια», δώσαντες αυτώ ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά απέναντι, καθώς του είπαν, και παρακινήσαντες αυτόν να εξοδεύσει κι απ’ τη σακκούλα του όσα θέλει άφοβα, διότι θα πληρωθεί μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελε παρουσιάσει. Δεν πρόκειται για κάποιο γενικό συμπέρασμα, όπως παρουσιάζεται, ούτε για σκέψεις του Παπαδιαμάντη, αλλά για τα παράπονα ενός ταβερνιάρη, του Δημήτρη του Τσιτσάνη, για δυο κομματάρχες που τον ξεγέλασαν.
Η επόμενη παράγραφος είναι επίσης από τους Χαλασοχώρηδες, αλλά από το τέλος του διηγήματος:
Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη[ν] φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού… 
Η επόμενη, είναι παρμένη πάλι από τους Χαλασοχώρηδες, πάλι από το τέλος, αλλά πιο πάνω:
Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά[ν], θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ’ επιδεξιώτερον τον κόθορνον. 
Αυτές οι δυο παράγραφοι μπορούμε πράγματι να πούμε ότι εκφράζουν τον ίδιο τον Παπαδιαμάντη, διότι σε αυτές μιλάει ο Λέανδρος Παπαδημούλης, που είναι το άλτερ έγκο του συγγραφέα. Βέβαια, όποιος διάλεξε τα αποσπάσματα παρέλειψε τις αναφορές στην «επάρατον πλουτοκρατίαν». Όλο το τελευταίο μέρος του διηγήματος, εδώ.
Το τέλος του κολλάζ είναι παρμένο από το αρχικό άρθρο, τον Οιωνό, επίσης από το τέλος, αλλά αμέσως πριν από το αρχικό απόσπασμα:
Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική
αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού,
του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η
πρόληψις της χρεοκοπίας.

Σε μερικά, ελάχιστα, ιστολόγια είδα να δημοσιεύεται το άρθρο του Παπαδιαμάντη χωρίς κοπτοραπτική, όπως εδώ (αλλά και εδώ να σημειωθεί ότι είναι μόνο το τέλος του άρθρου, η μία σελίδα από τις τέσσερις).
Ποιος έκανε την κοπτοραπτική; Πιθανώς η αρχή να βρίσκεται σε μια έκδοση της ΕΣΗΕΑ με τίτλο «Ο Παπαδιαμάντης μας», που περιέχει αποσπάσματα από κείμενα του Παπαδιαμάντη. Κάποιος δημοσιογράφος ίσως παρουσίασε πριν από μερικούς μήνες μια ανθολογία τέτοιων αποσπασμάτων, και μετά κάποιος θεώρησε καλό να τα παρουσιάσει σαν ενιαίο κείμενο που τάχα δημοσιεύτηκε το 1896 στην Ακρόπολη, και μετά το πήραν να το αναδημοσιεύουν τα ιστολόγια, ο ένας μετά τον άλλο, ίσως προσθέτοντας και λίγες σάλτσες, σαν αυτή με τη διαφθορά που βρίσκεται στα γονίδια του Έλληνα. Στην πραγματικότητα, μόνο το ένα τρίτο του κειμένου δημοσιεύτηκε όντως στην Ακρόπολη και μόνο το μισό κείμενο απηχεί απόψεις του Παπαδιαμάντη, ο οποίος Παπαδιαμάντης, άλλωστε, θεωρούσε πως η διαφθορά ήταν το μικρότερο κακό. Για παράδειγμα, από τους Χαλασοχώρηδες: Ανέκαθεν τα αξιώματα ήσαν αγοραστά. Και αφού η επάρατος πλουτοκρατία είναι άφευκτον κακόν, κατά ποίον άλλον τρόπον θ’ αποκτώνται τ’ αξιώματα; Πράγμα το οποίον έχασε προ πολλού πάσαν ηθικήν αξίαν, μόνον διά χρημάτων είναι κτητόν. Και λίγο πιο κάτω: Η δωροδοκία δε την οποίαν βλέπεις τόσον γενικευμένην ως εκλογικόν όπλον, είναι κατ’ εμέ το μικρότερον κακόν. Όστις όμως δυσφορεί επί ταύτη ας μη μετέχει του εκλογικού αγώνος, μήτε ως εκλογεύς μήτε ως εκλέξιμος. «Κυάμων απέχεσθε…»
Το πιο αστείο (αν είναι αστείο) της υπόθεσης είναι πως ο… χακεμένος Παπαδιαμάντης δημοσιεύτηκε ακόμα και σε ένα ιστολόγιο εκπαιδευτικών, που έχει σύνθημα «Ενάντια στην εκπαίδευση της αμάθειας» και όπου δημοσιεύονται άρθρα που μας λένε ότι εξαιτίας του μονοτονικού και της κακής διδασκαλίας της γλώσσας οι σημερινοί νέοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τον Παπαδιαμάντη! Για τους σημερινούς νέους δεν ξέρω, σίγουρα όμως οι δάσκαλοί τους δεν μπορούν να τον κατανοήσουν, αλλιώς θα καταλάβαιναν ότι το κείμενο είναι πειραγμένο!



Απο το ιστολόγιο του Κου Σαραντάκου.
http://sarantakos.wordpress.com/2011/06/11/papadiamntemek/

Παπαδιαμάντης-Πτερόεντα δώρα.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Καλή χρονιά με πολύ χιούμορ...μας χρειάζεται.

Τι καλύτερο απ'το να ξεκινήσει η χρονιά μας με μια καταπληκτική ανάρτηση μαθητών με πολύ χιούμορ.
Τα παιδιά καθ'ολη τη διάρκεια της χρονιάς συνέλεξαν ιδιαίτερα επιτυχημένες ατάκες των καθηγητών τους και  με περισσό χιούμορ και χωρίς περιπαικτική διάθεση θέλησαν να τις αφιερώσουν στους καθηγητές τους, που φαίνεται ότι και αγαπούν και εκτιμούν.
Εχοντας δημιουργήσει ένα καλαίσθητο ιστολόγιο απέδειξαν οτι καλλιεργούν με τη δουλειά τους και το κέφι τους τον ψηφιακό γραμματισμό.Συγχαρητήρια, λοιπόν,αξίζουν και στους συναδέλφους του Γυμνασίου -Λυκείου Κορθίου Ανδρου που στηρίζουν τέτοιες προσπάθειες.

http://gymnasiotlkorthiou.blogspot.com/2011/06/20-2010-11.html

 Παιδιά ...ζήλεψα και εγω.Θα το προτείνω στους μαθητές μου σίγουρα!!!!!!!!!!!!!!!!


ΑΤΑΚΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Νο.1: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας). Ο Αγαμέμνονας για την Χρυσηίδα:
«…αφού την προτιμώ της νυμφευτής μου ακόμα της Κλυταιμνήστρας…» Α ρε παντόφλα!!!

Νο.2: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
«Η ιδανική γυναίκα στην ομηρική εποχή έπρεπε να έχει καλή εξωτερική εμφάνιση , να είναι από καλή οικογένεια, όμορφη…και φυσικά να μην φοράει παντόφλα!!!»

Νο.3: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
-Γιατί δεν απαντάει αμέσως ο Δίας; -Γιατί φοβάται μην τις φάει από την Ήρα!!!

Νο.4: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
«Διαφορές ανθρώπων και θεών: οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την διάρκεια της ζωής τους, ενώ οι θεοί όχι. Φυσικά! Κάθονται , τεμπελιάζουν στον Όλυμπο!!!

Νο.5: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
«Ο Αίαντας ήταν μεγαλύτερος από όλους τους ήρωες. Ντουλάπα ολόκληρη ήταν!!!»

Νο.6: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
«Όλοι οι θεοί έχουν εμφανιστεί στην Ιλιάδα εκτός από τον Διόνυσο. Ο Διόνυσος μπεκρούλιαζε βέβαια!!!»

Νο.7: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
«Στους εξής στίχους προοικονομείται ο θάνατος πολλών Τρώων. Του πατέρα, της μητέρας, του σογιού γενικά!!!»

Νο.8: κα Μαριάννα Κουρτέση (Καθηγήτρια Ιλιάδας)
-…ενώ αν γίνεις ιστορικός… -Βάρα στα αυτιά!!!

Νο.9: κα Γιάννα Γιαννακοπούλου (Καθηγήτρια Μαθηματικών)
«Για να δούμε τη διαφορά συνεπαγωγής και ισότητας. Αν βρέξει θα ανοίξω την ομπρέλα μου. Αν ανοίξω την ομπρέλα μου θα βρέξει; Όχι!!! Άρα δεν ισχύει το αντίστροφο για να είναι ισότητα, άρα είναι συνεπαγωγή.»

Νο.10: κα Γιάννα Γιαννακοπούλου (Καθηγήτρια Μαθηματικών)
«Όταν το 8 κοιμάται συμβολίζει το άπειρο!!! ( )»

Νο.11: κα Γιάννα Γιαννακοπούλου (Καθηγήτρια Μαθηματικών)
«Με αυτά που βλέπω στα διαγωνίσματα δεν μπορώ να κοιμηθώ! Ξενύχτη με έχετε καταντήσει!!!»

Νο.12: κα Γιάννα Γιαννακοπούλου (Καθηγήτρια Μαθηματικών)
«Να γράφετε καλά στα διαγωνίσματα. Δεν λέω να γράφετε 18 και 19, αλλά δεν μπορώ να βλέπω 1 και 2! Έχω αλλεργία!!!»

Νο.13: κα Γιάννα Γιαννακοπούλου (Καθηγήτρια Μαθηματικών)
«…η οποία ήταν μαθήτρια του Θαλή και αργότερα σύντροφός του, για να μαθαίνουμε και κανένα κουτσομπολιό!!!»

Νο.14: κα Γιάννα Γιαννακοπούλου (Καθηγήτρια Μαθηματικών)
«Για να δούμε που χρησιμεύουν οι γεωγραφικές συντεταγμένες. Ας πούμε πως είναι ο Γιώργος με το κότερό του στη μέση του πουθενά και βουλιάζει. Παίρνει τηλέφωνο το φίλο του τον Χρυσοβαλάντη να έρθει να τον σώσει με τη βαρκούλα του. Τι θα του πει; Πάρε τη βαρκούλα σου και έλα στη μέση του πουθενά όσο πιο γρήγορα γίνεται να με σώσεις, γιατί το κότερό μου βουλιάζει και πνίγομαι; Αν του πει αυτό μέχρι να φτάσει ο Χρυσοβαλάντης με την βαρκούλα του, τετέλεσται ο Γιώργος!!!»

Νο.15: κος Μάριος Τάνταλος (Καθηγητής Αρχαίων)
«Εσύ πότε θα μου δώσεις το τετράδιο; Μου έδωσες εκεί τα Μαθηματικά, αλλά τα διόρθωσα εγώ. Έβαλα εκεί πέρα τους τόνους!!!»

Νο.16: κος Μάριος Τάνταλος (Καθηγητής Αρχαίων)
-Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) δεν έχουν πάντα αξιόπιστα και χρήσιμα για έναν ιστορικό στοιχεία.
–Βέβαια δεν μαθαίνουμε τι γίνεται στο Ιράν και στο Ιράκ, που έχουν πόλεμο, στην Αφρική που πεινάνε και μαθαίνουμε αν ξύπνησε καλά η Φαίη Σκορδά!!!

Νο.17: κος Μάριος Τάνταλος (Καθηγητής Αρχαίων)
-Τι είναι αγελαία κραυγή; -Εκεί πέρα που τσιρίζουν όλοι μαζί στο X-Factor είναι αγελαία κραυγή!!!

Νο.18: κος Μάριος Τάνταλος (Καθηγητής Αρχαίων)
«Σήκω στον πίνακα να κλίνεις η ευθύνη. (μετά από λίγη ώρα) Ωραία σωστά το έγραψες. Τι έγραψες στην αιτιατική πληθυντικού; Τας ευθύνας! Εδώ τι λέει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος; Τας ευθύνας! Άρα καλά τα λέει! Ξέρει τι λέει αυτός!!!»

Νο.19: κα Αναστασία Σκόρδου (Καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας)
(Μετά τη διόρθωση πέντε ασκήσεων) -Είχαμε κι άλλη άσκηση; -Μόνο μία; -Τρεις! - -Ααα!!! Τόσες πολλές σας έβαλα; Καλά σας έκανα!!!

Νο.20: κος Λευτέρης Κεχαγιάς (Καθηγητής Πληροφορικής)
«Μικρά απαίσια στρουμφάκια θα σας αφήσω στην ίδια τάξη!!!»


The Oscar goes to…
Τέλος το Oscar καλύτερης ατάκας πηγαίνει σε οποιονδήποτε καθηγητή καταφέρνει με τα αστεία του να κάνει το μάθημα πιο διασκεδαστικό και την τάξη να διασκεδάζει. Όλες σας οι ατάκες θα μου μείνουν αξέχαστες!!!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

θεσσαλονίκη 1900-1930. Εφαρμογή του ΕΛΙΑ.

Η συγκεκριμένη διαδραστική εφαρμογή έχει βασιστεί στις συλλογές φωτογραφικού υλικού του ΕΛΙΑ,αποτελείται απο πέντε μέρη, χρονολογικά, και έχει επενδυθεί και μουσικά.
Γίνεται μια σοβαρή και αρκετά ενδιαφέρουσα προσπάθεια περιήγησης στην πόλη, στις αρχές του αιώνα, με σπάνιο φωτογραφικό υλικό με το οποίο θα μπορούσαμε να κάνουμε οπτικό γραμματισμό μέσα στην τάξη.
Αλλά, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, πατήστε το link και ταξιδέψτε εκεί αποκτώντας, ιδίοις όμμασι,  εμπειρία.