Εκδηλώσεις Συνδέσμου Φιλολόγων Ν. Μαγνησίας

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ

    ΝΟΜΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ                                                      Βόλος 24-1-2011

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ                                                      Πρωτ.1                                                                                                                                                                         

                                        

                                                                

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Σας ενημερώνουμε για τις ακόλουθες εκδηλώσεις :

1. Η Ετήσια κοπή πίτας του Συνδέσμου Φιλολόγων  θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή  30  Ιανουαρίου 2011  στον Πολυχώρο Τέχνης του Ωδείου Φουντούλη ( Αντωνοπούλου –Δημητριάδος ) και ώρα 7.00 μ.μ. (Ρόφημα ή αναψυκτικό: 5 ευρώ).

2.  Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Μαγνησίας σε συνεργασία με τη Σχολική Σύμβουλο ΠΕ2 Ν. Μαγνησίας κ. Μαρία Αδάμου-Ράση  διοργανώνει ημερίδα διδακτικής φιλολογικών μαθημάτων τη Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 6.30 μ.μ. στο Μεταξουργείο (Αναπαύσεως-Καραμπατζάκη).

Θα μιλήσουν οι :

1. Γεωργία Χαριτίδου, Γενική Γραμματέας ΠΕΦ, Διευθύντρια Δ.Δ.Ε. Δ΄ Αθήνας, με θέμα :.Ηροδότου Ιστορίες: Η ναυμαχία της Σαλαμίνας, Βιβλίο Η΄ παρ.83-84,86-89,98-99. Συγκριτική- διαθεματική προσέγγιση.

 2.Αναστάσιος Στέφος, Πρόεδρος της  ΠΕΦ, Επίτιμος Σχολ. Σύμβουλος, με θέμα:Η διδασκαλία των φιλοσοφικών κειμένων στο Γυμνάσιο και ο Φιλοσοφικός Λόγος στο Λύκειο.

 3. Μαρία Αδάμου-Ράση, Σχολική Σύμβουλος, με θέμα : Διδακτική της Λογοτεχνίας: Δειγματική προσέγγιση λογοτεχνικού κειμένου  στο πλαίσιο των πολιτισμικών σπουδών.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να πλαισιώσουν τις παραπάνω εκδηλώσεις.

Για το Δ.Σ.

    Η Πρόεδρος                                                                                        Η Γεν . Γραμματέας

Ελένη Χατζηδημητρίου                                                                          Βίκυ Μαντζώρου

Προγράμματα εικονικής πραγματικότητας για μαθητές

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, και ειδικότερα το τμήμα   Εικονικής Πραγματικότητας, αξιοποιεί την εξελιγμένη τεχνολογία της Εικονικής Πραγματικότητας, έτσι ώστε η μάθηση να επιτυγχάνεται με το συνδυασμό φαντασίας και ενεργής συμμετοχής του επισκέπτη. Κατά συνέπεια, οι επισκέπτες του «Ελληνικού Κόσμου» έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν το παρελθόν με σύγχρονο και ζωντανό τρόπο. Μπορούν να βιώσουν την ιστορία, να εξερευνήσουν το γεωγραφικό χώρο και να ανακαλύψουν την αρχιτεκτονική πόλεων της Aρχαιότητας, σε ένα ταξίδι στο χρόνο με σταθμούς τόπους της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Τα συστήματα που λειτουργούν είναι:

«Θόλος» Η «Θόλος», το νέο, θολωτό, θέατρο Εικονικής Πραγματικότητας του Ιδρύματος, χωρητικότητας 132 ατόμων, στεγάζεται σε ένα κτήριο υψηλής αρχιτεκτονικής. Χάρη στη μοναδική τεχνολογική υποδομή του, καθιστά προσβάσιμες στο κοινό τις ψηφιακές συλλογές του ΙΜΕ και αποτελεί ένα μοναδικό «εργαλείο» έρευνας και ανάπτυξης σε θέματα οπτικοποίησης και παρουσίασης πολιτιστικού περιεχομένου. Η «Θόλος» παρέχει τη δυνατότητα μονοσκοπικής και στερεοσκοπικής προβολής στο σύνολο της θολωτής επιφάνειας, για πρώτη φορά παγκοσμίως, ενώ υπάρχουν και δυνατότητες ενσωμάτωσης πραγματικών δρώμενων στον εικονικό χώρο. Οι προβολές, που υποστηρίζονται από συστοιχία ισχυρών υπολογιστικών συστημάτων, είναι διαδραστικές, ελεγχόμενες από το θεατή, και όχι στατικές. Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία εμβύθισης στον εικονικό κόσμο, που χαρακτηρίζεται από άμεση ανταπόκριση, ευελιξία, πρωτοτυπία και ζωντάνια. «Κιβωτός» Η «Κιβωτός», που είναι εγκατεστημένη στον «Ελληνικό Κόσμο», είναι ένα εντυπωσιακό περιβάλλον μέσα στο οποίο οι επισκέπτες συμμετέχουν σε εικονικά ταξίδια. Το σύστημα είναι ένα ολόκληρο δωμάτιο διαστάσεων 3x3x3 μέτρα, όπου κάθε τοίχος και το πάτωμα αποτελούν οθόνες προβολής. Σε κάθε οθόνη προβάλλεται ψηφιακή εικόνα, η οποία παράγεται από έναν ηλεκτρονικό υπερυπολογιστή. Μέσα στην «Kιβωτό» χωρούν γύρω στα δέκα άτομα, που φορούν ειδικά γυαλιά. Τα γυαλιά αυτά τους επιτρέπουν να βλέπουν την προβαλλόμενη εικόνα στερεοσκοπικά, δίνουν δηλαδή στο χρήστη την αίσθηση του βάθους, την αίσθηση ότι η εικόνα έχει τρίτη διάσταση κι ότι βυθίζονται σ’ αυτήν. Με τη βοήθεια μιας διαδραστικής συσκευής χεριού που μοιάζει με τρισδιάστατο ποντίκι, οι επισκέπτες μπορούν να κινηθούν μέσα στην προβαλλόμενη εικόνα ή να επιδράσουν πάνω σ’ αυτήν. «Εικονικός Κινηματογράφος» Ο «Εικονικός Κινηματογράφος», είναι μια μεγάλη φωτεινή οθόνη η οποία έχει πλάτος 3,2 και ύψος 2,4 μέτρα. Η ανάλυση της εικόνας είναι 1024 x 768. Οι διαστάσεις αυτές επιτρέπουν σε είκοσι περίπου άτομα να στέκονται άνετα μπροστά στην οθόνη. Το μηχάνημα προβολής είναι τοποθετημένο πάνω και μπροστά από την οθόνη, σε τέτοιο σημείο ώστε να μην παρεμποδίζεται η προβολή. Με τη βοήθεια στερεοσκοπικών γυαλιών, οι επισκέπτες έχουν την αίσθηση ότι «βυθίζονται» στο περιβάλλον που δημιουργούν τα τρισδιάστατα ψηφιακά γραφικά. Επιπλέον, με τη βοήθεια μιας διαδραστικής συσκευής χεριού, ένας από τους επισκέπτες έχει τη δυνατότητα να κατευθύνει την περιήγηση και να συμμετέχει ενεργά στην εξερεύνηση, και μερικές φορές ακόμη και στην τροποποίηση του εικονικού περιβάλλοντος. Ο «Εικονικός Κινηματογράφος» αξιοποιείται από το ΙΜΕ για να μεταφέρει μικρούς και μεγάλους σε μαγικούς κόσμους της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Όλα τα συστήματα Εικονικής Πραγματικότητας λειτουργούν καθημερινά στον «Ελληνικό Κόσμο» και είναι ανοιχτά στο κοινό. Αποτελούν ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα χρήσης της εξελιγμένης αυτής τεχνολογίας στον πολιτιστικό τομέα. Οι παραγωγές Εικονικής Πραγματικότητας δημιουργούνται αποκλειστικά στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού από τα εξειδικευμένα στελέχη του. Στην είσοδο των συστημάτων, οι επισκέπτες μπορούν να παρακολουθήσουν μία σύντομη ενημερωτική προβολή και να χρησιμοποιήσουν τις οθόνες αφής για να μάθουν περισσότερα για την ιστορία, την τεχνολογία και τις τεχνικές δημιουργίας των παραγωγών Εικονικής Πραγματικότητας.

Christos Yannaras - ET-1 - paideia

Εφαρμογές Web 02 για εννοιολογική -νοητική χαρτογράφηση .

1. Slick Plan Εύκολο στη χρήση, μπορείτε να δημιουργήσετε όμορφα διαγράμματα ροής, και στη συνέχεια να τα ενσωματώσετε στο δικτυακό σας τόπο.
2. Thinklinkr Συνεργατική ιστοσελίδα, σε πραγματικό χρόνο, όπου οι χρήστες μπορούν να δημιουργήσουν έναν νοητικό χάρτη αξιοποιώντας την τεχνική του καταιγισμού ιδεών.
3. Webspiration Το γνωστό εργαλείο Inspiration διαδικτυακό με όλα τα θετικά και τα αρνητικά, δωρεάν.
4. Diagrammr Πολύ εύκολο εργαλείο, απλό, δεν χρειάζεται εγγραφή και όταν ολοκληρώσετε το χάρτη μοιράζεστε το σύνδεσμο.
5. Imagination Cubed Ενδιαφέρον δικτυακός τόπος, έχει αρετές για να αξιοποιηθεί μαζί με τεχνολογία αφής (π.χ. διαδραστικό πίνακα) ως εργαλείο για τη κατασκευή νοητικών χαρτών.
6. Edistorm Λογισμικό εννοιολογικής χαρτογράφησης σε πραγματικό χρόνο μαζί με post it!
   
7. Mind42 Άλλη μία συνεργατική εφαρμογή με μεγάλη ευκολία χρήσης.
8. Mindmeister Ενδιαφέρουσα εφαρμογή γαι τη δημιουργία νοητικών χαρτών με τη δυνατότητα να τους ενσωματώσετε σε δικτυακούς τόπους blog κλπ ΑΛΛΑ και να τους έχετε στο iPhone. (Θα με έσωζε την Κυριακή)
9. Mindomo Εξαιρετικό πρόγραμμα αλλά η ελεύθερη έκδοση του έχει μερικούς περιορισμούς. Διαμοιρασμός και σχολιασμός ανήκουν στα προτερήματά του.
10. Bubble.us Το πρώτο λογισμικό εννοιολογικής χαρτογράφησης που είχα βρει πριν 2 χρόνια βασισμένο στο web2.0 . Πολλά προτερήματα, συνεργασία, διαμοιρασμός. Ενδιαφέρον.
11. Creately Εξαιρετικό εργαλείο, δημιουργείτε πολύ εύκολα διαγράμματα πάσης φύσεως, τα εξάγετε πανεύκολα, συνεργατικό και φιλικό με την τεχνολογία αφής. Πρόγραμμα μπαλαντέρ!
12. Cmap .
13. Xmind, αρκετά ενδιαφέρον και εύκολο στη χρήση
14. Το ConceptDraw προσφέρει  πολλές δυνατότητες αλλά δεν είναι free, προσφέρεται Trial για 15 μέρες, οπότε...
15.  Τα ίδια ισχύουν και για το πολύ αξιόλογο Edraw.

Για αρχή χρησιμοποιείστε το Text2Mindmap, έτσι ώστε να κατανοήσετε τη φιλοσοφία του λογισμικού.Θα το θεωρήσουν βοηθητικό και οι μαθητές, που στην πράξη θα το αγαπήσουν . 

Στους συνδέσμους έχω αναρτήσει την παρουσίαση για τα λογισμικά που προαναφέρθηκαν, καθώς και τη χρησιμοποίηση τους στο μάθημα της Ιστορίας. 

Πολύτιμη η συνδρομή της κ.Ελληνιάδου, την οποία και ευχαριστώ.

 

Πηγή:ευχαριστώ και το Ars Longa Vita Brevis για την εξαιρετική δουλειά του.

Τρισδιάστατος Παπαδιαμάντης.

Το επίκαιρο _ λόγω της οικονοµικής κρίσης _ διήγηµα «Η σταχοµαζώχτρα» του Αλέξανδρου Παπαδιαµάντη θα γίνει τρισδιάστατη ταινία κινουµένων σχεδίων µε αφορµή τα 100 χρόνια από τον θάνατό του
«Οι περιπέτειες, ηαγωνία και ο αγώνας επιβίωσης που δίνει η θεια-Αχτίτσα_ η σταχοµαζώχτρα του Παπαδιαµάντη _για να µεγαλώσει τα δύο ορφανά εγγόνια της είναι µεν µια πικρή χριστουγεννιάτικη ιστορία µε αίσιο τέλος, γραµµένη κάπου µεταξύ 19ου και 20ού αιώνα, αλλά µε µια δεύτερη µατιά µπορεί κανείς να αναγνωρίσει κοινά στοιχεία µετην τρέχουσα δεινή θέση της Ελλάδας», αναφέρει ο κινηµατογραφιστής Παναγιώτης Ράππας που επέλεξε να κάνει ταινία 3D animation το διήγηµατου Παπαδιαµάντη.

Η σταχοµαζώχτρα του είναι µια ηλικιωµένη γυναίκα που ηµοίρα την είχε χτυπήσει πολύ άσχηµα. Μια ταλαιπωρηµένη στα όρια της ένδειας γιαγιά που προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα χωρίς καµιά βοήθεια. Ωσπου µια µέρα ένααναπάντεχο γράµµα δίνει σ’ αυτήντη γυναίκα µια πνοή ελπίδας.

Η ιστορία διαδραµατίζεται µεταξύ Σκιάθου και Βόρειας Εύβοιας, κάπου στα 1870. Η Αχτίτσα _ η ελληνική εκδοχή της µπρεχτικής Μάνας Κουράγιο _ είχεχάσει τον άντρα της, µια κόρη και δυο γιους. Ο τρίτος της γιος ήταν κάπου στην Αµερική, χωρίς να έχει δώσει σηµεία ζωής. Είχε δυο ορφανά εγγονάκια, από την κόρη της, τον Γέρο και την Πατρώνα.

Εκανε πολλές δουλειέςγια να τα ζήσει. Το κυριότερο εισόδηµά της όµως προερχόταν απότο σταχοµάζωµα. Την εποχή του θερισµού περνούσε µαζί µε άλλες γυναίκες, µε καΐκι, στη Βόρεια Εύβοια, πήγαινε στα χωράφια και µάζευε τα πεσµένα στο χώµα στάχυα που δεν καταδέχονταν να µαζέψουν οι αγρότες. Κάποια Χριστούγεννα κι ενώ η ηλικιωµένη τα ‘φερνε βόλτα δύσκολα, έλαβε ένα γράµµα από τον ξενιτεµένο της που της έστελνε χρήµατα. Ετσι η χαροκαµένη χήρα µπόρεσε να συντηρήσει τα εγγόνια της.

Το ζητούµενο για τον κινηµατογραφιστή δεν είναι µόνο να δώσει τρισδιάστατες εικόνες στο διήγηµα του κοσµοκαλόγερου, αλλά, δίνοντας έµφαση στο εικαστικό µέρος, να αποδώσει την ατµόσφαιρα και τις συνθήκες ζωής της συγκεκριµένης εποχής στα ελληνικά νησιά «όπως µας έχουν παραδοθεί µέσα από το εξαίσιο κείµενο του Παπαδιαµάντη». Γι’ αυτό ζήτησε και θα έχει την αρωγή του καθηγητή Γλυπτικής στη Σχολή Καλών Τεχνών Νίκου Τρανού και του επίσης γλύπτη Θανάση Τσίτσικα.

«Οι χαρακτήρες θα έχουν έντονο το νατουραλιστικό στοιχείο και επιθυµία µας είναι οι µορφές τους να έχουν χαρακτηριστικά που να θυµίζουν τους ανθρώπους της δεκαετίας του ‘30». Θα αποτυπωθούν πρώτα στο χαρτί, θα γίνουν γλυπτά και θα ακολουθήσει ψη φιακή στεροσκοπικήαποτύπωσή τους µέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή _ όπως συνέβη µε τους χαρακτήρες του «Avatar»_ γιανα αποκτήσουν τρισδιάστατη υπόσταση.

Ο Ράππας µε την οµάδα του και τους συνεργάτες του µελετούν συστηµατικά έργα ελλήνων εικαστικών, όπως των Μόραλη, Τέτση, Παρθένη, Γκίκα, µε αναφορές στη δεκαετία του ’30 στα οποία αποτυπώνονται πρόσωπα και τοπία της εποχής εκείνης. Το βλέµµα τού κινηµατογραφιστή έπεσε και σε χαρακτικά έργα της γερµανίδας εικαστικού Κέκε Κόλβιτς, σύγχρονης του Παπαδιαµάντη. «Είχαν κοινό ενδιαφέρον, εξηγεί ο Παναγιώτης Ράππας. «Για τον Παπαδιαµάντη, όπως και την Κόλβιτς, ενδιαφέρον είχε ο άνθρωπος. Στα κείµενάτου αναδείκνυε στιγµές της καθηµερινότητας των ανθρώπων, οι οποίες όµως ήταν σηµαντικές για τους ίδιους».

Αυτή την περίοδοεπεξεργάζεται τους χώρους, τα σπίτια, το χωριό της «Σταχοµαζώχτρας» ώστε να θυµίζει χώρα σε νησί του Αιγαίου. Για τον λόγο αυτόν «θα χρησιµοποιήσω τα σπίτια που φιλοτεχνεί ο Αηδίνης στα έργα του», εξηγεί.


Με βυζαντινή µουσική

Τις τρισδιάστατες εικόνες της «Σταχοµαζώχτρας» που ο Παναγιώτης Ράππας ετοιµάζει για τα επόµενα Χριστούγεννα από τις τηλεσυχνότητες της ΕΡΤ θα ντύσει µουσικά ο ∆ηµήτρης Παπαδηµητρίου, λάτρης κι εκείνος του Παπαδιαµάντη. «Επιθυµούµε να αναδειχθούν οι βαθιές επιρροές της βυζαντινής και λαϊκής µουσικής παράδοσης που διαπερνούν το έργο του Παπαδιαµάντη, και να αποδοθεί έτσι και ηχητικά η εποχή του, όπως επίσης ο ρυθµός του κειµένου που είναι ίσως και η µεγαλύτερη από τις πολλές αρετές του συγγραφέα. Ενας ρυθµός που παραπέµπει στα εκκλησιαστικά κείµενα και την τέχνη και τεχνική τού αναγνώστη.

Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο ίδιος υπήρξε ψάλτης ολόκληρη τη ζωή του, βαθύς γνώστης και µελετητής της βυζαντινής µουσικής. Θα µελοποιηθεί και επιλεγµένη ποίησή του, σαν µια µαρτυρία των αισθητικών αναζητήσεων του ίδιου του συγγραφέα και της εποχής του», λέει ο κινηµατογραφιστής.


πηγή:Τα Νέα- on line

Πρωτότυπη παρουσίαση της 'Φόνισσας'.

Μια πρωτότυπη παρουσίαση της Φόνισσας θα απολαύσουν οι μαθητές μας αύριο και θα περιηγηθούν στα μονοπάτια της Σκιάθου, νοερά και μυσταγωγικά, εκεί ακριβώς  που αναφέρει ο αγαπημένος μας πεζογράφος.Την αξιόλογη αυτή προσπάθεια, μεταφοράς της διαδρομής της πρωταγωνίστριας στο πλατό, τόλμησε ο εκπαιδευτικός Γιάννης Μάγγος, με την συνδρομή μιας Σκιαθίτισσας.

Το πολυσυζητημένο διήγημα θα αποτυπωθεί εναργέστερα στα νεανικές συνειδήσεις , χωρίς να χρειάζεται  την άμεση συμβολή του βιβλίου, που ίσως θεωρείται βαρετή, αφού τα παιδιά συχνά σκοντάφτουν στη γλώσσα και απομονώνουν τον Παπαδιαμάντη απο τις επιλογές τους.

Πόσο άραγε τον έχουν παρεξηγήσει, και υπεύθυνα γι'αυτό δεν είναι τα παιδιά, αλλά εμείς.. τα συμπεράσματα δικά σας.

Η Εταιρεία Θεσσαλικών σπουδών τιμά τον Παπαδιαμάντη

Η Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών, η οποία προωθεί πάντα την επιστήμη και τον πολιτισμό στον τόπο μας, συνεχίζοντας τις προσπάθειές της για την υλοποίηση των σκοπών της εκπληρώνει και φέτος τους στόχους της με την έκδοση του 18ου τόμου του Αρχείου Θεσσαλικών Μελετών μετά τις αφιερωματικές εκδόσεις της για το Βόλο του 1908.

Στις 3 Ιανουαρίου του 2011 συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από το θάνατο του «Αγίου των γραμμάτων μας», του Σκιαθίτη διηγηματογράφου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Με αφορμή την εν λόγω επέτειο η ΕΘΕ αποφάσισε ο παρών τόμος να είναι εν μέρει αφιερωματικός στη ζωή και το έργο του συντοπίτη μας κορυφαίου πνευματικού ανθρώπου και να συμβάλει στη μελέτη και την προβολή του.

Καταξιωμένοι επιστήμονες και ερευνητές ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Εταιρείας και κατέθεσαν πρωτότυπα πονήματα. Ο εκδότης των Απάντων του Παπαδιαμάντη Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος και η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου στρέφουν το ενδιαφέρον τους στο περιοδικό του Βλάσση Γαβριηλίδη «Το Νέον Πνεύμα» και αναζητούν τις ανυπόγραφες, τις άγνωστες μεταφράσεις του Παπαδιαμάντη, προσφέροντας μια ξενάγηση στο παπαδιαμάντειο ύφος, στην «παπαδιαμαντική βαφή».

Ο Λάκης Προγκίδης καταγράφει τις σημαντικές χρονολογίες που σημάδεψαν το έργο του και εν συνεχεία αναπτύσσει το θέμα ότι σήμερα ο κόσμος μας, η ανθρωπότητα στο σύνολό της, έχει την ανάγκη του έργου του Παπαδιαμάντη. Η Ρίτσα Φράγκου – Κικίλια αναζητεί τη συνισταμένη της αγάπης για το Βόλο τριών μεγάλων διανοητών: του Παπαδιαμάντη, του Σικελιανού και του Σκουβαρά. Ο Δημήτρης Παλιούρας μελετά την αρχιτεκτονική του σπιτιού του και εξιστορεί αυθεντικά τις φάσεις των ενεργειών που οδήγησαν στην απαλλοτρίωση και στην επισκευή.

Ο Γρηγόρης Καρταπάνης παρουσιάζει τα «σκιαθίτικα διαλείμματα» του Παπαδιαμάντη, τις επανόδους του στη Σκιάθο μετά τις αποδράσεις του για σπουδές και βιοπορισμό, φωτίζοντας τη σχέση του με την «γενέθλιον νήσον» και το συγγενικό του κύκλο εν μέσω του βιοποριστικού αγώνα. Η Βάσσα Παρασκευά παρουσιάζει την Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας της Σκιάθου με αφορμή τις αναφορές του Παπαδιαμάντη.

Καταξιωμένοι επίσης συγγραφείς προσέφεραν πονήματα για το παρελθόν του τόπου, όπως ο Απόστολος Παπαθανασίου, ο Γιώργος Θωμάς, ο Κώστας Λιάπης, ο π. Κωνσταντίνος Καλλιανός, ο Κωνσταντίνος Ανδρουλιδάκης, η Ιουλία Κανδήλα και ο Χαράλαμπος Χαρίτος, ο Γιώργος Κοντομήτρος, η Μαρία Σπανού, η Μηλίτσα Ζαρλή – Καραθάνου και ο Σταύρος Κατσούρας.

 πηγή: Ταχυδρόμος.

Η αρχαία Ρώμη διαδικτυακά μέσω Google...

Η Earth Google έχει προσθέσει στο λογισμικό της μια τρισδιάστατη προσομοίωση που αναδημιουργεί προσεκτικά σχεδόν 7.000 κτήρια της αρχαίας Ρώμης, συμπεριλαμβανομένου του Κολοσσαίου και του φόρουμ. Το πρόγραμμα, που δίνει την πρόσβαση χρηστών στους χάρτες και τα δορυφορικά καλολογικά στοιχεία, τώρα φιλοξενεί ένα νέο στρώμα που επιτρέπει στους surfers να δουν πώς η δύναμη της Ρώμης είχε αναπτυχθεί το 320 μ.Χ., μια δραστήρια πόλη περίπου 1 εκατομμυρίου ανθρώπων υπό τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. Τα αναδυόμενα παράθυρα παρέχουν τις πληροφορίες για τα μνημεία, και οι επισκέπτες μπορούν επίσης να μπούν σε μερικές από τις σημαντικότερες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Συγκλήτου και του Κολοσσαίου, για να παρατηρήσουν την αρχιτεκτονική και τις μαρμάρινες διακοσμήσεις.
Να περιμένουμε οσονούπω και την έκδοση για την αρχαία Αθήνα;-)
Πλήρης ιστορία
Περισσότερα > http://earth.google.com/rome

Τ.Π.Ε.@Εκπαίδευση.GR

Καταπληκτική και ταυτόχρονα συγκινητική διαφήμιση.Lotto 'Lucky Dog' by DDB NZ and The Sweetshop

Η έννοια του «κιτς» - Πόσο ανεκτική είναι η σύγχρονη κοινωνία στην εικόνα του και τους συμβολισμούς του

«Το κιτς είναι μέρος της ανθρώπινης μοίρας» είχε πει κάποτε ο Κούντερα. Μα τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο Κιτς; Σίγουρα η λέξη ηχεί οικεία στα αυτιά του Νεοέλληνα που την έχει υιοθετήσει στο καθημερινό του λεξιλόγιο («κιτσαριό»). Η προέλευση της λέξης είναι πιθανότατα γερμανική (Kitsch) και χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1870 στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Μονάχου για να περιγράψει το κακόγουστο και το υπερβολικό στην τέχνη. Το γερμανικό ρήμα Kitschen σημαίνει μαζεύω λάσπη και ο όρος Kitsch πιθανόν χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς λόγιους για να περιγράψει την συλλεκτική μανία των τουριστών που περιόδευαν κατά εκατοντάδες τότε στην Γηραιά Ήπειρο αγοράζοντας αδιακρίτως έργα τέχνης. Ο όρος είχε για χρόνια λησμονηθεί μέχρι τη δεκαετία του ’30 που άρχισε και πάλι να χρησιμοποιείται. Η χρήση του επεκτάθηκε εν γένει και στην αισθητική των πραγμάτων περιγράφοντας το επιτηδευμένο, ψεύτικο, επιφανειακό, και ευτελές που έχει ως μοναδικό σκοπό το οικονομικό όφελος και την τέρψη του θεατή. Ο Αμερικανός ιστορικός τέχνης Κλέμεντ Γκρήνμπεργκ συγκλίνει σε αυτή την άποψη λέγοντας πως «Το κιτς είναι η επιτομή όλων όσα είναι κίβδηλα στη σύγχρονη ζωή». Συνεπώς συνδυάζοντας τις δύο δηλώσεις (αυτή του Κούντερα και του Γκρήνμπεργκ) καταλήγουμε πως και το κίβδηλο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης. Εννοιολογικά, λοιπόν, ο όρος ξεφεύγει από τα πλαίσια της αισθητικής αντίληψης στην τέχνη και καλείται πλέον να προσδιορίσει ανθρώπινες καταστάσεις και κοινωνικές συμπεριφορές. Στην σύγχρονη κοινωνία με τον όρο κιτς συνήθως περιγράφουμε όχι μόνο την έλλειψη καλού γούστου, αλλά την πνευματική και πολιτισμική «σαβούρα» που έχει κατακλύσει κάθε έκφανση της ζωής μας. Το καλό γούστο δεν είναι έμφυτο. Διδάσκεται με την παιδεία και τη μόρφωση. Η απόκτηση του είναι συχνά μια επίπονη και μακροχρόνια διαδικασία. Συνεπώς δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε όσους το στερούνται εν αγνοία τους γιατί δεν είχαν την ευκαιρία και τα μέσα να το διδαχθούν. Το κιτς δεν περιγράφει μια τέτοια απουσία καλού γούστου. Περιγράφει την εσκεμμένη έλλειψη καλού γούστου σε συνδυασμό με το ψέμα και τη χυδαία, σχεδόν, επιμονή όσων είναι άσχετοι με την αισθητική, την τέχνη, την παιδεία και τον πολιτισμό εν γένει, να αποδείξουν πως δεν είναι.
Η σύγχρονη μας μεταμοντέρνα τέχνη είναι ανεκτική αρκετά σε κιτς προσεγγίσεις νεό-ποπ καλλιτεχνών και ακραίων δημιουργημάτων που ακροβατούν μεταξύ υπερβολής και ιλαρότητας. Η απουσία συγκεκριμένων εικαστικών κριτηρίων και ο καταιγισμός από μία πληθώρα καλλιτεχνικών ρευμάτων και τάσεων, καθιστούν συχνά δύσκολη, αν όχι αδύνατη, τη διάκριση του κιτς ακόμα και μέσα στην ίδια την τέχνη. Έργα που διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά του κακόγουστου και εξεζητημένου εκτίθενται με περηφάνια στις γκαλερί και στα μουσεία Σύγχρονης Τέχνης. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν είναι σημείο των καιρών μας. Το κίνημα του Μανιερισμού για παράδειγμα (η σύντομη περίοδος μεταξύ Αναγέννησης και Μπαρόκ) όπως και το Ροκοκό που ακολούθησε το Μπαρόκ χαρακτηρίστηκαν ως ανάλαφρα και επιφανειακά κινήματα από πολλούς μελετητές. Τι γίνεται όμως με την κοινωνία μας;
Η σύγχρονη κοινωνία, που ρίχνει το κέντρο βάρος της στα υλικά αγαθά και άγεται και φέρεται από την άκρατη καταναλωτική μανία των μελών της, παρουσιάζει αρκετά σημεία κιτς τόσο στην αισθητική όσο και στην συμπεριφορά της. Οι πολίτες του κόσμου έχουμε γίνει ανεκτικοί σε εικόνες ασχήμιας και χυδαίας συμπεριφοράς βομβαρδιζόμενοι καθημερινά από τα ΜΜΕ με αυτές. Η εικονική αυτή «ανοσία» οδηγεί σιωπηλά στην ανοχή και κατά συνέπεια στην αποδοχή μιας νοσηρής κατάστασης. Η ελληνική τηλεόραση, καθρέφτης για πολλούς της κοινωνίας μας, τα τελευταία χρόνια επιδίδεται σε ένα ανηλεή αγώνα επιβολής κιτς προτύπων. Ο ρόλος της απαίδευτης «ξανθιάς» παρουσιάστριας που έχει την αναγνωρισιμότητα του κοινού και αμείβεται πλουσιοπάροχα για να χασκογελά, για παράδειγμα, όταν προβάλλεται συστηματικά καλλιεργεί αυτόματα στον θεατή ένα νέο σύστημα αξιών: Δεν χρειάζεται να κοπιάσεις για να μορφωθείς, να σπουδάσεις, να καλλιεργηθείς για να επιτύχεις κάτι, τουναντίον. Αν συμμορφωθείς με ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανθρώπου, προς τέρψιν και βρώσιν του φιλοθεάμονος κοινού, έχεις επιτύχει.
Δεν είναι τυχαίο πως η νέα γενιά υιοθετεί το κιτς όλο και περισσότερο, τόσο στην εμφάνιση όσο και στη γλώσσα που χρησιμοποιεί. Δεν είναι τυχαίο, επίσης, πως στον όρο Νεοέλληνας έχουμε αποδώσει αρνητική χροιά, αφού συμβολίζει όλα εκείνα τα στοιχεία που εξάρει η έννοια του κιτς: απουσία αισθητικής, παιδείας, εύκολος πλουτισμός, χυδαία επίδειξη, εξεζητημένη συμπεριφορά. Οι ανατολίτικες επιδράσεις, τόσο εμφανείς στη νεοελληνική κουλτούρα, σε συνδυασμό με την απότομη μετάβαση της χώρας από την αγροτική οικονομία στην αστικοποίηση, και την απελπισμένη αναζήτηση εθνικής αλλά και κοινωνικής ταυτότητας πολύ φοβάμαι πως συνετέλεσαν κι αυτά στην κιτς συμπεριφορά του Νεοέλληνα.
Δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε γύρω μας για να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο ή κοινωνία μας ανέχεται το κιτς και τους συμβολισμούς του. Το κιτς έχει διεισδύσει και με τα χρόνια εδραιωθεί σε κάθε έκφανση της κοινωνίας, από την αισθητική των πόλεων μας μέχρι τα προϊόντα του πολιτισμού και την ενημέρωση μας. Όλοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες κιτς συμπεριφορών: το σεμέν μηχανής πάνω στην πανάκριβη Plasma τηλεόραση, η γκλίτσα μέσα στο μινιμαλιστικό σαλόνι, τα γύψινα αγαλματάκια σε υπερπολυτελείς βίλες νεόπλουτων, τα εξεζητημένα αξεσουάρ και οι κομμώσεις των μόδιστρων που απευθύνονται καθαρά στον χώρο του θεάματος αγνοώντας επιδεικτικά το μέσο πολίτη, η αυτάρεσκη συμπεριφορά απαίδευτων ΤV «περσόνων» στα διάφορα πάνελ κλπ. Τόσο η αισθητική όσο και η κοινωνική συμπεριφορά του Νεοέλληνα βρίθουν από κιτς συμβολισμούς. Όσο λοιπόν ανεχόμαστε άκριτα τα πρότυπα που μας επιβάλλουν το κιτς θα εξακολουθεί να κυριαρχεί στη ζωή μας επιβεβαιώνοντας τον Κούντερα.
Πηγή:  artmag.gr 

Μακεδονικός Αγώνας

Πρόσθετο υλικό για το Γ1 και Γ3.

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ - Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Στην υπό τουρκική κατοχή βαλκανική περιοχή οργανώνονται:
1893: "Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση": Βουλγαρικό κομιτάτο * (έδρα η Θεσσαλονίκη)
* (= Επιτροπή, Συμβούλιο)
1895: "Ανώτατη Μακεδονική Επιτροπή" : άλλη βουλγαρική οργάνωση (έδρα η Σόφια της Βουλγαρίας)
στόχος: η αυτονόμηση της Μακεδονίας-(σύνθημα: Η Μακεδονία στους Μακεδόνες)-η τελική προσάρτηση στη Βουλγαρία.
1898: δρουν στη Μακεδονία ένοπλα βουλγαρικά τρομοκρατικά σώματα, οι "κομιτατζήδες" με στόχο τον εξαναγκασμό των κατοίκων να υπαχθούν εκκλησιαστικά στη βουλγαρική εξαρχία και τελικά σε μια μελλοντική ελεύθερη Βουλγαρία. Ελληνικά σχολεία μετέτρεπαν σε βουλγαρικά. Οι κάτοικοι δεν τολμούν να στείλουν τα παιδιά τους σε ελληνικά σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί με πολλές θυσίες συντηρούσαν τον πατριωτισμό στις καρδιές των Ελλήνων. Το ελληνικό προξενείο Θεσσαλονίκης ανέφερε ότι οι Βούλγαροι δάσκαλοι έρχονται ειδικά καταρτισμένοι για προπαγάνδα υπέρ του "μακεδονικού" και ζητά ίδρυση Διδασκαλείου που να εκπαιδεύει Έλληνες δάσκαλους ικανούς για την αντιμετώπιση της κρίσιμης περίστασης.

   Μαθητές του ελληνικού σχολείου στα Γιαννιτσά
Οι  κομιτατζήδες βασανίζουν, δολοφονούν όσους αρνούνται να υποκύψουν στις απαιτήσεις τους.

Η ελληνικότητα της Μακεδονίας

Στην Ελλάδα: Μετά την ήττα του 1897 στον ελληνοτουρκικό πόλεμο έχει καταρρακωθεί το ηθικό ολόκληρου του λαού. Εντούτοις, μετά τις ανησυχητικές εξελίξεις στη Μακεδονία, οργανώνονται:
1903: "Μακεδονικό Κομιτάτο", ενώ προϋπάρχουν άλλες που ασχολούνται έντονα με το μακεδονικό ζήτημα:  εθνικιστικές οργανώσεις: "Εθνική Άμυνα", "Εθνική Εταιρεία", "Ελληνισμός" και "Σύλλογος προς διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων", "Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία" (: οι δύο τελευταίες υποστήριξαν πολύ την παιδεία στις υπό κατοχή μακεδονικές περιοχές) Η παιδεία θα δημιουργήσει ή θα ενδυναμώσει στους κατοίκους την απαιτούμενη ελληνική συνείδηση, ώστε να μην αλλοτριωθούν από τον πολιτιστικό εκβιασμό των Βούλγαρων εθνικιστών. Στέλνονται Έλληνες δάσκαλοι και βιβλία ελληνικά στις τουρκοκρατούμενες περιοχές Μακεδονίας και Θράκης. Με εράνους στηρίζουν οικονομικά τα λίγα ελληνικά σχολεία και ιδρύουν νέα.

 Ελληνική Κεντρική Αστική Σχολή Θεσσαλονίκης

 Ελληνικό Κεντρικό Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης

 Κεντρική Σχολή και Ελληνικό γυμνάσιο Θεσσαλονίκης
Το "Μακεδονικό Κομιτάτο" αποφασίζει να αντιδράσει κατά των κομιτατζήδων με ένοπλο αγώνα.
Στέφανος Δραγούμης, Μιχαήλ Μελάς συζητούν έντονα το μακεδονικό ζήτημα και έρχονται σε συνεννοήσεις με Μακεδόνες πρόσφυγες. Ο νεαρός ανθυπολοχαγός Παύλος Μελάς, γαμπρός του Στ. Δραγούμη, εμπνέεται από την ιδέα της απελευθέρωσης της Μακεδονίας. Ο Ίων Δραγούμης, γιος του Στ. Δραγούμη, υποπρόξενος στο Μοναστήρι, στέλνει επιστολές διεκτραγωδώντας την κατάσταση και παρακινεί για ένοπλη εξέγερση στη Μακεδονία. Η κυβέρνηση Θεοτόκη αδρανούσε.

        1904:αναλαμβάνει στρατιωτική δράση ο Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ  

 Πηγή:  απο το αρχείο του Π. Χαλούλoυ.

Ηλεκτρονικό βιβλίο-eBook.

Η Καθημερινή για τους ebook readers - με αναφορά στον "Ηλεκτρονικό Αναγνώστη"

Ο Κώστας Δεληγιάννης στο σημερινό φύλλο της Καθημερινής κάνει μια επισκόπηση των συσκευών ebook readers που υπάρχουν στην Ελλάδα και κάνει αναφορά στο blog. Τα link προς τα αντίστοιχα post του blog είναι δικές μου προσθήκες.

Ηλεκτρονική ανάγνωση

Περισσότερες από δέκα συσκευές κυκλοφορούν ήδη στην ελληνική αγορά

Του Κωστα Δεληγιαννη

Μεγάλη ποικιλία σε τεχνικές προδιαγραφές, δυνατότητες και βέβαια σε τιμές. Αυτή είναι η γενική εικόνα για τις συσκευές ηλεκτρονικής ανάγνωσης (e-reader) που μπορεί να προμηθευτεί κάποιος στην Ελλάδα, επιλέγοντας ανάμεσα σε περισσότερα από δέκα μοντέλα. Μοντέλα τα οποία αργά αλλά σταθερά κερδίζουν έδαφος, καθώς, σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, οι πωλήσεις τους ξεπερνούν ήδη τις 3.000, χωρίς να συνυπολογίζονται οι παραγγελίες από το εξωτερικό.

«Κι αυτό κυρίως χάρη στην τεχνολογία του “ηλεκτρονικού μελανιού” που χρησιμοποιούν ώστε οι συσκευές να είναι αυτόφωτες, να έχουν μεγάλη ενεργειακή αυτονομία και να μην κουράζουν τα μάτια», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Μιχάλης Καλαμαράς, συντάκτης του elektronikosanagnostis, μπλογκ που ειδικεύεται στους e-reader και στα e-book.

Κανονικά, ο «μεγάλος απών» από αυτό το αφιέρωμα θα έπρεπε να είναι το τρίτης γενιάς Kindle της Amazon, καθώς το συγκεκριμένο e-reader αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται στα ράφια των ελληνικών καταστημάτων – παρ’ όλο που αναμένεται σε λίγο καιρό από μεγάλη αλυσίδα ηλεκτρονικών ειδών. Ωστόσο, η Amazon στις ΗΠΑ δέχεται online παραγγελίες από το εξωτερικό για το «προϊόν με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της», όπως χαρακτήρισε το Kindle 3 πρόσφατα. Aλλωστε, ο 6 ιντσών ηλεκτρονικός αναγνώστης είναι εξοπλισμένος με την τελευταίας τεχνολογίας οθόνη Pearl, για ακόμη καλύτερη εμπειρία ανάγνωσης και γρηγορότερο «ξεφύλλισμα» των σελίδων, ενώ μπορεί να αποθηκεύσει έως και 3.500 βιβλία. Η πιο οικονομική μάλιστα έκδοση, το Kindle 3 Wi-Fi, προσφέρει επίσης υποτυπώδη πρόσβαση στο Iντερνετ, με την μπαταρία του να διαρκεί τουλάχιστον 10 ημέρες. «Επίσης, δεν είναι συμβατό με την τεχνολογία κλειδώματος της Adobe (Adobe DRM), με συνέπεια να μην επιτρέπει την αγορά των περισσότερων ελληνικών e-book», προσθέτει ο κ. Καλαμαράς.

Την ίδια στιγμή, στη χώρα μας κυκλοφορεί ήδη το 6 ιντσών Sony PRS-650, το «αντίπαλον δέος» της Sony στους e-reader, που διαθέτει κι αυτό οθόνη Pearl, η οποία συν τοις άλλοις υποστηρίζει τεχνολογία αφής, για πιο φυσικό «ξεφύλλισμα». Το PRS-650 είναι επίσης συμβατό τόσο με αρχεία ePub όσο και το «κλείδωμα» της Adobe, επομένως μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει για να διαβάσει όλους τους ελληνικούς τίτλους που διατίθενται επί πληρωμή. Με σοβαρότερο ίσως μειονέκτημα το γεγονός ότι δεν προσφέρει σύνδεση στο Διαδίκτυο.

Πρόσβαση στο Iντερνετ μέσω Wi-Fi παρέχει, αντίθετα, το Cybook Orizon, το 6 ιντσών e-reader της Bookeen το οποίο διατίθεται στην Ελλάδα εδώ και περίπου ένα μήνα. Το Cybook Orizon είναι εξοπλισμένο με οθόνη πολλαπλής αφής ώστε, με την κίνηση των δακτύλων, να μπορεί κανείς να αυξομειώνει το μέγεθος της γραμματοσειράς ή να αλλάζει τον προσανατολισμό του κειμένου. Με την οθόνη αφής, πάλι, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να υπογραμμίζει αποσπάσματα ή να κρατάει εύκολα σημειώσεις. Oπως στο Cybook Orizon έτσι και στο BeBook Neo έχει γίνει σημαντική προσπάθεια εξελληνισμού του, με τη μετάφραση του μενού και την ύπαρξη ελληνικού λεξικού. Με το Neo να διαθέτει κι αυτό δέκτη Wi-Fi και οθόνη αφής, που συνοδεύεται από ειδική γραφίδα.

Η λίστα με τα e-reader που κυκλοφορούν στην Ελλάδα συμπληρώνεται από μοντέλα σαν το Nook της Barnes & Noble –το οποίο βασίζεται στο λειτουργικό Android της Google και διαθέτει μία δεύτερη έγχρωμη μικρή οθόνη– ή το Turbo-X Ebook EB1200 του «Πλαίσιου», που πληροί τις βασικές προδιαγραφές ενός e-reader.

Από 200 ευρώ
Βέβαια, η επιλογή ενός e-reader με τις πλέον προηγμένες λειτουργίες συνεπάγεται επίσης ένα κόστος αγοράς που αγγίζει ή συχνά ξεπερνά τα 250 ευρώ – ακόμη και στην περίπτωση του Kindle 3 που κοστίζει 139 δολλάρια στις ΗΠΑ, λόγω δασμών, ο Ελληνας αγοραστής θα επιβαρυνθεί με μια προσαύξηση της τάξης του 50%. Ωστόσο, στην εγχώρια αγορά κυκλοφορούν επίσης συσκευές παλαιότερης γενιάς ή με μικρότερη οθόνη οι οποίες κοστίζουν φθηνότερα. Οπως για παράδειγμα τα 5 ιντσών Cybook Opus και Sony Reader PRS-350, που δεν ξεπερνούν τα 200 ευρώ, με το μεν Opus να είναι μάλιστα η ελαφρύτερη συσκευή της κατηγορίας (150 γραμμάρια) και το PRS-350 να διαθέτει οθόνη αφής και τεχνολογίας Pearl. Στην ίδια τιμή πωλείται και το 6 ιντσών Bebook Club, το οποίο κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.

Εξάλλου, ένα γεγονός που αντισταθμίζει σχετικά την τιμή των e-reader αφορά τα e-books που είναι ελεύθερα πνευματικών δικαιωμάτων και μπορεί να βρει κανείς στο Ιντερνετ σε πλατφόρμες σαν το Project Gutenberg ή τα «σάιτ» openbook.gr και ebooks4greeks, τα οποία φιλοξενούν αποκλειστικά ελληνικούς τίτλους. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των επ’ αμοιβή ελληνικών ηλεκτρονικών βιβλίων, τα οποία διατίθενται είτε από τα ηλεκτρονικά καταστήματα των ίδιων των εκδοτικών οίκων είτε από τα online βιβλιοπωλεία.
πηγή απο τον Ηλεκτρονικό αναγνώστη.elektronikosanagnostis.blogspot.com

Δημιουργία πολυμεσικού εκπαιδευτικού υλικού με το CourseLab

Σήμερα, εκπαιδευτικοί που έχουν βασικές γνώσεις και δεξιότητες χρήσης υπολογιστών (καθώς και άλλοι χρήστες, όπως φοιτητές) αναζητούν εύχρηστα και δυναμικά εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να δημιουργήσουν πολυμεσικό εκπαιδευτικό υλικό το οποίο θα είναι σύμφωνο με την προδιαγραφή SCORM και θα μπορεί να μεταφορτωθεί σε κάποιο σύστημα διαχείρισης μάθησης (learning management system), όπως το Moodle ή το Blackboard. Ένα τέτοιο λογισμικό ανοικτού κώδικα είναι το CourseLab. Το Courselab ανακηρύχτηκε  το 2007 από το περιοδικό ELearning!magazine ως το καλύτερο εργαλείο συγγραφής (μαζί με το Articulate Presenter).

Δημιουργήθηκε από την εταιρία WebSoft Ltd που εδρεύει στη Μόσχα. Ανήκει στην κατηγορία των εργαλείων συγγραφής (courseware authoring tools) που δημιουργούν πολυμεσικό εκπαιδευτικό υλικό σε μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου (ebook metaphor ή page-οriented). Σημαντικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του CourseLab είναι ότι δημιουργεί σελίδες HTML και XML χάρη στον εύχρηστο ενσωματωμένο WYSIWYG (What You See Is What You Get) κειμενογράφο, χωρίς να απαιτεί από το χρήστη ιδιαίτερες ικανότητες στη γνώση του κώδικα ή άλλων δεξιοτήτων προγραμματισμού. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό έτοιμων προς χρήση προτύπων (module templates) για τη μορφοποίηση των σελίδων. Υπάρχει και η επιλογή αλλαγής αυτών των προτύπων, καθώς και η προσθήκη νέων, ανάλογα με τις ανάγκες του σχεδιαστή του υλικού. Η εισαγωγή εικόνων, αρχείων ήχου, εφαρμογών Flash, Shockwave applications,  Java applets, Video clips αποτελεί μια απλή διαδικασία. Προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας και ενσωμάτωσης τεστ αυτό-αξιολόγησης διαφόρων τύπων, όπως απλής ή πολλαπλής επιλογής, συμπλήρωσης κενού, αντιστοίχησης, ερωτήσεων ανοικτού τύπου κ.α. Το εκπαιδευτικό πολυμεσικό υλικό που δημιουργείται μπορεί να εξαχθεί σε διάφορες μορφές, όπως SCORM 1.2, 1.3  και 2004, πακέτο διασυνδεδεμένων HTML σελίδων και πακέτο AICC.

Ένα από τα μειονεκτήματα του εργαλείου είναι ότι η μορφή (look & feel) των μαθημάτων που δημιουργούνται είναι σχεδόν πανομοιότυπη και κάποιος έμπειρος σχεδιαστής προγραμμάτων ηλεκτρονικής μάθησης μπορεί εύκολα να τα αναγνωρίσει. Βέβαια προσφέρονται, επί πληρωμή, κάποια extras, όπως πρότυπα μορφοποίησης σελίδων και το plugin ενσωμάτωσης έτοιμων παρουσιάσεων από το MS PowerPoint.  Στα πλεονεκτήματα του εργαλείου είναι ότι ο εκπαιδευτικός μπορεί να δημιουργήσει υλικό που να ακολουθεί μοντέρνες παιδαγωγικές στρατηγικές: όπως το παιχνίδι-ρόλου (role playing). Στην ιστοσελίδα του Courselab υπάρχουν παραδείγματα χρήσης. Επίσης, υπάρχει μία εικονική κοινότητα χρηστών του Courselab που προσφέρει βοήθεια, καθοδήγηση σε όσους το χρησιμοποιήσουν.

Το μόνο που απομένει είναι να το δοκιμάσετε και εσείς!

Ι. Στάγιας & Σ. Ρετάλης απο το eLearningNewsgr.

Η Μακεδονία από τις ψηφίδες στα pixels

Η έκθεση «Μακεδονία: από τις ψηφίδες στα pixels» είναι μια διεθνώς πρωτότυπη έκθεση διαδραστικών συστημάτων με εκθέματα από την αρχαία Μακεδονία, αποτέλεσμα συνεργασίας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης και του Ινστιτούτου Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΠ-ΙΤΕ), που παρουσιάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Τα διαδραστικά συστήματα που συνθέτουν την έκθεση αποτελούν εφαρμογές των ερευνητικών αποτελεσμάτων του Προγράμματος Διάχυτης Νοημοσύνης του ΙΠ-ΙΤΕ, στο πλαίσιο του οποίου αναπτύσσονται ευφυή περιβάλλοντα ικανά να προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ανθρώπου. Τα συστήματα αυτά είναι μικρές ή μεγάλες κατασκευές με ενσωματωμένους υπολογιστές που δίνουν τη δυνατότητα στους επισκέπτες του Μουσείου να εξερευνήσουν ψηφιακές αναπαραστάσεις αρχαίων αριστουργημάτων, όπου η αλληλεπίδραση γίνεται με απλό, «φυσικό» και «αυθόρμητο» τρόπο, χωρίς χρήση πληκτρολογίου ή ποντικιού.

Το ψηφιακό περιεχόμενο των συστημάτων περιλαμβάνει αντικείμενα από την πλούσια συλλογή του Μουσείου, αλλά και γενικότερα αρχαιογνωστικά θέματα, πολλά από τα οποία είναι δυσπρόσιτα, εξαιτίας της τοποθεσίας ή της εύθραυστης κατάστασης στην οποία βρίσκονται. Η παρουσίασή τους έχει οργανωθεί σε επτά ενότητες, δύο εκ των οποίων έχουν ήδη ενταχθεί σε μόνιμες εκθέσεις του μουσείου: (i) Χρυσά μακεδονικά στεφάνια από τη συλλογή του ΑΜΘ, (ii) Κρυμμένοι θεοί και ήρωες, (iii) Ο μύθος του Καλυδώνιου Κάπρου, (iv) Ταξιδέψτε στο χώρο και το χρόνο με ένα κομμάτι χαρτί, (v) Ανακαλύψτε μια αγροτική κατοικία της αρχαιότητας, (vi) Ένα νυχτερινό φαγοπότι στη Μακεδονία και (vii) Δωμάτιο με θέα ...στις Αιγές.

Η «Μακεδονία: από τις ψηφίδες στα pixels» είναι κάτι πολύ διαφορετικό από μια απλή έκθεση αντικειμένων, καθώς μέσω νέων τεχνολογιών, αναδεικνύονται και καθίστανται προσβάσιμα και προσιτά στο ευρύ κοινό, εξέχοντα μουσειακά αντικείμενα, προσφέροντας μια νέα αλληλεπιδραστική εμπειρία που συνδυάζει την πληροφόρηση και τη μάθηση με το παιχνίδι.

http://www.makedonopixels.org

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Μ. Ανδρόνικου 6, 546 21

Θεσσαλονίκη

Τηλ 2310 830538

Fax 2310 861306

e-mail: info.amth@culture.gr

Ώρες λειτουργίας

Χειμερινό ωράριο:

από 1 Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου

Δευτέρα 10:30 έως 17:00

Τρίτη - Κυριακή: 08:30 - 15:00

Διδασκαλία της Γαλλικής επανάστασης με πολύ 'ανεβασμένο ' τρόπο. History Teachers Turn Pop Songs Into the Coolest Visual Lessons Ever

Two Hawaiian teachers have taken a new approach to teaching their students by reworking lyrics to popular songs by artists like Lady Gaga, Jennifer Lopez, Gwen Stefani and more into some seriously cool visual history lessons ever. Some favorites, inside.

Here's their interpretation of the French Revolution, set to Lady Gaga's "Bad Romance" and with lines like, "I need my bread / Bread, bread, bread / Off with her head."

Ως αντίδοτο της τετράγωνης λογικής τίθεται η υπεράσπιση της βλακείας.

 Κι όμως υπάρχει αντίδοτο στην τετράγωνη λογική,στους ανελέητους και χρονοβόρους υπολογισμούς των πάντων, στον καθωσπρεπισμό και την υπερβολική τακτική που κάποιοι θέλουν να μας επιβάλλουν.Μήπως ο πολιτισμός έχει χάσει τον πρωταρχικό του σκοπό; μήπως έχει μπλεχτεί στα γρανάζια της μιζέριας και της υποδούλωσης;

  Τα αμείλικτα χτυπήματα του σημερινού τεχνοκρατικού πολιτισμού εναντίον της ανθρώπινης ευαισθησίας και απλοικότητας ίσως βρουν φραγμό απο την επίδραση της διαχρονικής βλακείας. Το σεμινάριο αυτό ξεδιπλώνει πολλές πτυχές αυτής της λογικής.Αρκετά σουρεαλιστικό...

Το «Σεμινάριο Βλακείας» είναι ένα κωμικοτραγικός μονόλογος – η τελευταία διάλεξη ενός καθηγητή, του Εισηγητή, στους τελειόφοιτους ενός σύγχρονου τεχνοκρατικού κολεγίου. Το «μάθημα ζωής» του Εισηγητή είναι ένα στοχαστικό παραλήρημα πάνω στη διαχρονική αξία της βλακείας ως αντίδοτο στην τετράγωνη και συχνά ανελέητη λογική της εποχής μας. Όπως λέει χαρακτηριστικά και ο ίδιος: «Η βλακεία είναι θείο χάρισμα. Όμως δεν πρέπει να της γίνεται κατάχρηση». Παλιά αραβική παροιμία είναι αυτή. Νομίζετε πως ένας πολιτισμός που επινόησε την Άλγεβρα, τον αστρολάβο, το εκκρεμές και τους ρεβιθοκεφτέδες μπορεί να πέφτει έξω στους υπολογισμούς του για το θέμα της βλακείας;

Η υπεράσπιση της βλακείας καταλήγει σε μια καυστική κριτική του σημερινού πολιτισμού, η οποία ξεδιπλώνεται όχι μόνο μέσα από τον προσωπικό λόγο του Εισηγητή αλλά μέσα από την παράλληλη ψηφιακή εγκατάσταση που προβάλλει χαρακτηριστικά στιγμιότυπα και μορφές με θέμα τη βλακεία –από τον Σαρλώ στον Mr Bean και από τον Έρασμο στον Μέγα Ναπολέοντα. Στο τέλος, όμως, το «μάθημα ζωής» του Εισηγητή αποκτά και έναν σπαρακτικό, εξομολογητικό τόνο: μήπως τελικά η βλακεία είναι το μοναδικό όπλο επιβίωσης και το τελευταίο αποκούμπι ανθρωπιάς στον αμείλικτο κόσμο όπου ζούμε;

Το «Σεμινάριο Βλακείας» γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας της εταιρίας θεάτρου COMMEDIA στον συγγραφέα Σάκη Σερέφα και παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Φεστιβάλ Αθηνών 2009 (Σχολείον, 9-10 Ιουνίου), καθώς και σε πόλεις της ελληνικής περιφέρειας (Λάρισα, Βόλος, Σέρρες, Κοζάνη, Χανιά, Λευκάδα κτλ.), προσελκύοντας πλήθος κόσμου και αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Ο Σάκης Σερέφας, δόκιμος ποιητής και πεζογράφος με έδρα τη Θεσσαλονίκη, τα τελευταία χρόνια δοκίμασε τις δυνάμεις του και στη θεατρική γραφή με μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία. Το υποδόριο χιούμορ και η σουρεαλιστική γραφή του, βρίσκουν έναν ιδανικό ερμηνευτή στο πρόσωπο του Δημήτρη Πιατά, που με ακροβατική δεξιοτεχνία ισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό της ανθρώπινης ύπαρξης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

• Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
• Σκηνικά – Κοστούμια: Αφροδίτη Κουτσουδάκη
• Μουσική: Κίμων Χυτήρης
• Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης               πηγή:Art.mag.

Η φαντασία στο απώγειο της. Αραγε θα συμβούν;

Βραδιές θεολογίας

Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στον κ.Παύλου,διευθυντή του 14ου Γυμνασίου Λάρισας, που διοργανώνει, με πολύ μεράκι κάθε φορά, εκδηλώσεις ποικίλου ενδιαφέροντος, σε ενα χώρο αρκετά φιλόξενο και αντιπροσωπευτικό αυτών, το βιβλιοπωλείο Παιδεία.

Ανάλογη εκδήλωση είναι και αυτή που μόλις ανακοινώθηκε και πρόκειται να τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών,αφιερωμένη στο μάθημα των Θρησκευτικών και τη συμβολή τους στο σύγχρονο κόσμο.Οσονούπω θα ανακοινωθεί και ημερίδα,με δική μου συμμετοχή στον ίδιο χώρο, όπου θέμα της θα είναι η χρήση του λογισμικού εννοιολόγησης χαρτών στην ιστορία. Οψόμεθα λοιπόν.

Ο Βόλος .....σε μια άλλη εποχή.

Μια υπέροχη, μελωδική εκτέλεση της Δασκαλομάνας απο το Μάριο Φραγκούλη.

Πορίσματα αλληλοδιδακτικής μεθόδου στη δασκαλομάνα του Παπαδιαμάντη.

 Αν νομίζετε οτι τα σημερινά παιδιά είναι πολύ ζωηρά και έχουν ξεφύγει λίγο, κάνοντας μαρτυρικό το μάθημα σας,τότε πλανάσθε πλάνην οικτρά.Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω διήγημα και θα καταλάβετε τι εννοώ.


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ:       Η ΔΑΣΚΑΛΟΜΑΝΑ

Ακούστε εμέ να σας πω! Να μην ανοίγετε χαρτί!...Να μην ακούτε το δάσκαλο!...Να μη φοβάστε τσ’ πατεράδες σας!...Να δέρνετε τσ’ μανάδες σας!..

Ούτως ηγόρευε προς θορυβώδη όμιλον δεκαετών και δωδεκαετών παιδίων, αναβάς επί του τελευταίου θρανίου, του απωτάτου από της δασκαλοκαθέδρας, ο Γιαννιός, ο Βρυκολακάκης, είς των μεγαλυτέρων μαθητών. Εφοίτα από επταετίας και ήτο ήδη δεκαπενταετής, αλλά μόλις είχε μάθει να διαβάζει συλλαβιστά. Ενθυμούμενος τα παλαιά εκείνα χρόνια, δεν έπαυε να οικτείρει την παρούσαν κατάστασιν του σχολείου, όπου όλα τα παιδιά ήταν μικρά, όλο σμαρίδα, όλο αθερίνα. Πρώτα ήταν όλοι μεγάλοι.

« Πού να ήσαστε σεις τον καιρό που ήτον ο άλλος ο δάσκαλος που πέθανε, ο Φλάσκος, Φλάσκο – μπιμπίνος, ο κιτρινιάρης!».

Και σείων την κεφαλήν, διηγείτο προς τους μικρούς μαθητάς, οίτινες τον ήκουον εκπέμποντες μεγάλα επιφωνήματα θαυμασμού, πώς ο Τζώρτζης ο Σγούρας, δεκαοχτώ χρόνων, υψηλός, με ανωρθωμένα σγουρά μαλλιά, τα οποία δεν ηδύνατο να διευθετήσει το κτένιον, έδειρε μίαν φοράν τον άλλον διδάσκαλον, τον «Φλάσκο Φλάσκο – μπιμπίνο, τον κιτρινιάρη», πολιορκήσας αυτόν όπισθεν της δασκαλοκαθέδρας, και κατενεγκών τρεις σφιγκτούς γρόνθους κατά του στέρνου του, διότι ο διδάσκαλος ηπείλησε να τον κλείσει εις το κάτωθεν της δασκαλοκαθέδρας σωφρονιστήριον, όπου έβοσκον βλατούδες και ψαλίδες, πολυποδαρούσες και όχι ολίγοι ποντικοί. Πώς ο διδάσκαλος είχε συγκαλέσει την επιτροπήν και απήτει την αποβολήν του Τζώρτζη, αλλ’ η επιτροπή αντέτεινε, μη θέλουσα να δυσαρεστήσει τους οικείους του μεγαλοσώμου και φριξότριχος μαθητού.

Πώς παραδόξως, δηλαδή λίαν ευλόγως, ο Τζώρτζης ευρέθη σύμφωνος με τον διδάσκαλον εις το κεφάλαιον τούτο, καθόσον, αφού επί δεκαετίαν είχε φοιτήσει εις το σχολείον, και μόλις είχε μάθει να συλλαβίζει (μόνον ότι συνέχεε κάποτε το η με το π και το ζ με το ξ), ησθάνετο νυν ακατάσχετον πόθον να διαρρήξει τ’ αφόρητα εκείνα δεσμά και να εμβαρκάρει με το καράβι του θείου του! Ίσως μάλιστα δι’ αυτό το έκαμεν, έδειρε τον διδάσκαλον επίτηδες, δια να τον αποβάλουν. Και τότε η επιτροπή έπεισε τους οικείους του να τον αποσύρουν ευσχήμως.

Τοιαύτα τινά πορίσματα της αλληλοδιδακτικής μεθόδου υπέβαλλε συχνά εις την μελέτην των συμμαθητών του ο Γιαννιός ο Βρυκολακάκης. Την ημέραν δ’ εκείνην είχεν αναβεί επί του θρανίου και απήγγελλε την διδαχήν, την οποίαν ο διδάσκαλος, κύπτων επί της τραπέζης του, πνιγομένων των λέξεων εν μέσω του θορύβου, δεν ήκουεν, ουδ’ έβλεπεν καν τον υψηλόν μαθητήν όστις προς την δασκαλοκαθέδραν βλέπων (ο διδάσκαλος εκάθητο ενώπιον τραπέζης κάτω της δασκαλοκαθέδρας), επροφυλάσσετο, και ήτο έτοιμος να πηδήσει κάτω του θρανίου, αν ο διδάσκαλος έστρεφε το βλέμμα προς τα εδώ.

Ταύτα συνέβαινον καθ’ όν χρόνον ο διδάσκαλος, μεγαλόσωμος, με ηράκλειους ώμους και βραχίονας, επικαλούμενος συνήθως η «Δασκαλομάνα», προ μικρού είχεν εισέλθει εις το σχολείον, και σχετική ησυχία επεκράτει μεθ’ υποκώφου βοής, ομοία με την φουσκοθαλασσιά.

Αλλά προ ημισείας ώρας εάν τις διήρχετο εις απόστασιν διακοσίων βημάτων έξωθεν του σχολείου, θα ενόμιζεν ότι ήτο θηριοτροφείον ειδικόν δια θώας της ερήμου, και δι’ άλλα ανήσυχα αγρίμια. Τα παιδιά εχόρευαν, επήδων, εσκίρτων, εφώναζαν, διεπληκτίζοντο, εγέλων, έκλαιον. Ήτο θέρος και καύσων πνιγηρός. Παμμιγής βοή ανήρχετο διά των οκτώ ανοικτών μεγάλων παραθύρων, εχόντων όλα σχεδόν τα υαλία σπασμένα και τα πλείστα παραθυρόφυλλα φαγωμένα, τους στροφείς εσκωριασμένους. Τα θρανία χωλά, κινούμενα, χορεύοντα, εφαίνοντο ως σχεδίαι πλέουσαι εντός του κύματος των παιδικών κεφαλών. Η διδασκαλική έδρα, υψηλή, με τα φατνώματα σαπρά, κεχηνότα, ωμοίαζε με βάρκαν ξουριασμένην μακράν του λιμένος υπό του ανέμου.

Ο πρωτόσχολος, γυμνόπους, ελαφρά και μετά προφυλάξεως πατών, δια να μη βυθισθεί και εμπέσει παρ’ αξίαν εις το πειθαρχείον, πότε γελών και πότε σοβαρευόμενος, προσεπάθει να επιβάλει σιωπήν. Αλλά την σφυρίκτραν, το έτερον σύμβολον του αξιώματός του, την είχε κλέψει ο Γιαννιός ο Βρυκολακάκης, και δι’ αυτής εξέβαλλε μανιώδεις συριγμούς, παρωδών τον απόντα διδάσκαλον. Έμεινε μόνον εις τον πρωτόσχολον η βέργα, το κυριώτερον όπλον του, αλλά και ταύτην την εξουδετέρωσεν ο Γιαννιός ο Χατζηδημήτρης, ο Στρατής ο Καραθύμιος και άλλοι τολμηροί παίδες, ανοίξαντες κρυφίως την θύραν του σωφρονιστηρίου, όπου ήξευραν, ότι είχεν ταμιευμένην ο διδάσκαλος την δέσμην του, και αρπάσαντες πολλές βέργες, τας οποίας εμοίρασαν εις τους συμμαθητάς των, κρατήσαντες τας λιγυροτέρας και τσουχτερωτέρας δι εαυτούς˙ τότε ήρχισε μάχη και άλλοι μαθηταί απέσπασαν τους δείκτας από του τοίχου, άλλοι κατεβίβασαν τους τηλεγράφους από της καθέτου σανίδος των θρανίων και κυνηγούμενοι έτυπτον αλλήλους.
'επεται συνέχεια.....
από την κριτική έκδοση του Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλου

Thank A Teacher....Αφιερωμένο στους εργάτες της εκπαίδευσης.

Είμαι σίγουρη...θα σας συναρπάσει.

Γιατί είναι τιμή να είσαι εκπαιδευτικός,είναι προσφορά ζωής και δόσιμο όλης σου της υπόστασης.Ας το έχουν ξεχάσει κάποιοι,ας συνεχίσουν να το υποτιμούν,οι εναπομείναντες φύλακες των Θερμοπυλών θα αποδείξουν το αντίθετο.

Αγαπητή Εύη απο το πρόγραμμα 'Συμμετέχω΄,στο αφιερώνω με πολλή αγάπη.

Οπου και αν βρεθείτε, μνημονεύετε Παπαδιαμάντη............ματιά σε δυο διηγήματα που γοητεύουν!

Α. Παπαδιαμάντη "Όνειρο στο κύμα" παράλληλο κείμενο "Υπό την βασιλικήν δρυν"

View more presentations or Upload your own.

Μια δουλειά απο τις πιο άρτιες και παιδαγωγικά αξιοποιήσιμες που έχω συναντήσει.Ευαγγελία, συνέχισε την προσπάθεια...

Το νέο τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού i- teacher με τέλειο εξώφυλλο.

Διατίθεται ελεύθερα για μεταφόρτωση: http://i-teacher.gr

Απο τα αρχαία στα νέα ελληνικά

Ψάχνοντας σα λαγωνικό για ενδιαφέροντα αρθρα που επισημαίνουν αλλά και αναδεικνύουν την τεράστια σημασία των αρχαίων, που οσονούπω θα γίνουν επιλεγόμενα στο Λύκειο, άκουσον, άκουσον.... .....
βρήκα αυτό το αρκετά ενδιαφέρον υλικό που μας δίνει έναν αέρα αισιοδοξίας αλλά και ένα βαθυστόχαστο ερώτημα: πόσο ακόμη θα  ρίχνουμε στα Τάρταρα τον πολιτισμό μας;
Ας διαβάσουμε λοιπον τι κάνουν τα ξένα ιδρύματα:

Τα αρχαία ελληνικά αποτελούν αναμφισβήτητα φορέα πολιτισμικών στοιχείων με έντονη βαρύτητα στον χώρο των κλασικών σπουδών, γεγονός που δικαιολογεί την διδασκαλία τους σε πολλά Πανεπιστήμια και σχολεία ανά τον κόσμο.
Το Σχολείο Ελληνικών «Μέγας Αλέξανδρος», τμήμα του Ελληνοβρετανικού Κολλεγίου, δέχεται κάθε χρόνο πολλούς μαθητές, αποφοίτους κλασικών λυκείων διάφορων ευρωπαϊκών χωρών. Συνεργάζεται, επίσης, με πολλά κλασικά σχολεία σε όλη την Ευρώπη, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω δραστηριοτήτων του Οργανισμού για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ) και της EUROCLASSICA, βοηθώντας αυτούς που ήδη γνωρίζουν αρχαία ελληνικά να διδαχτούν τα νέα.
Βάσει αυτών των στοιχείων, στόχος μας ήταν η δημιουργία ενός εκπαιδευτικού υλικού, που να βοηθάει σε αυτό το πέρασμα, από τα αρχαία στα νέα ελληνικά. Σε συνεργασία, λοιπόν, με Πανεπιστήμια και Εκπαιδευτικούς Οργανισμούς στην Αυστρία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Βουλγαρία και το Βέλγιο, και με μερική χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναλάβαμε την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού βοηθήματος «Διαδρομές από τα αρχαία στα νέα ελληνικά».
Απευθύνεται σε μαθητές κλασικών γυμνασίων-λυκείων, αλλά και σε μεμονωμένους ενδιαφερόμενους, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα που επιθυμούν να μάθουν νέα ελληνικά, έχοντας ήδη βασικές γνώσεις αρχαίων. Βασίζεται στην διδασκαλία γραμματικής και λεξιλογίου της νεοελληνικής, μέσα από την ήδη γνωστή γραμματική και το ήδη γνωστό λεξιλόγιο των αρχαίων. Σε 24 διδακτικές ενότητες δίνονται παράλληλα κείμενα και λεξιλόγιο από τα αρχαία στα νέα και το αντίστροφο, συγκριτική παρουσίαση της γραμματικής θεωρίας και πολλές ασκήσεις για πρακτική εξάσκηση και εμπέδωση των φαινομένων.
Το εκπαιδευτικό αυτό υλικό αποτέλεσε μέρος του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Σωκράτης (229746-CP-1-GR-LINGUA-L2) και αναπτύχθηκε από μια ομάδα Εκπαιδευτικών Οργανισμών (LICEO CLASSICO STATALE “G. MAZZINI” – Ιταλία, CATHOLIC UNIVERSITY OF LEUVEN - Βέλγιο, INSTITUTO de E. SECUNDARIA “CARLOS III” - Ισπανία, BG HARTBERG - Αυστρία, NATIONAL HIGHSCHOOL FOR ANCIENT LANGUAGES AND CULTURES “ST. CONSTANTINE CYRIL THE PHILOSOPHER” - Βουλγαρία, ΕΛΕΑ ΕΠΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ – Ελλάδα) υπό τον συντονισμό της ΕΛΛΗΝΟΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ και ιδιαίτερα του ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ».
Κυκλοφορεί σε έντυπη μορφή (βιβλίο) και εκπαιδευτικό λογισμικό (multimedia cd), καθώς και στο διαδίκτυο (internet).
Μπορείτε να δείτε ένα μέρος του υλικού, πατώντας εδώ.

http://www.elea.gr/diadromes/gr_index.html

Κοιμήσου μπαρμπα- Αλέκο, μα να ξέρεις πως για μας που σ' αγαπάμε ζεις, θα ζεις και θα ζεις και θα ζεις......

Σαν χτες ,γύρω στα μεσάνυχτα, άφηνε την τελευταία του πνοή ο αγαπημένος μας πεζογράφος και σε μια άκρως συγκινητική τελετή μετά το καθιερωμένο μνημόσυνο ,κατα την αρχαία εκκλησιαστική τάξη, ο παπα-Γιώργης  μας μετέφερε στις  τελευταίες εκείνες στιγμές και μας έκανε ακόμη πιο περήφανους, μιας και το νησί μας ανέδειξε αυτόν τον μεγάλο συγγραφέα και έγινε γνωστό τοις πάσι.

 Εφυγες κυρ- Αλέξαντρε, αλλά κανείς δε σε ξέχασε, κανείς δεν άφησε ανεκμετάλλευτο το πνευματικό σου μεγαλείο. 

Μέσα απο δυο επιστολές που διαβάσαμε στην εκδήλωση, ξεδιπλώθηκε το πένθος των αδελφών του, που δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν οτι ο αδελφός τους δεν είναι πια κοντά τους.Ηταν πια καιρός να μεριμνήσουν για την έκδοση των διηγημάτων του και να φανούν αντάξιες της κληρονομιάς που παρέλαβαν.Πένθος σήμανε όχι μόνο γι'αυτές αλλά και για όλο το νησί, για όλο τον πνευματικο κόσμο, και για όλους όσους ήξεραν αυτόν τον τόσο απλοικό και παράλληλα απομονωμένο, και ίσως και λίγο απόμακρο άνθρωπο.

Πόσες  αράδες στίχων  θα πρέπει να σου αφιερώσουμε για να σου δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας; πόσο μικροί άραγε στεκόμαστε δίπλα σου, εμείς οι παραλαβόντες την παρακαταθήκη σου αλλά μη μαθόντες όσα μας δίδαξες; εμείς που απαρνηθήκαμε το απλό, το ανθρώπινο, το αγνό, το φυσιολατρικό,το ξέγνοιαστο,το φιλόξενο για να υπηρετήσουμε κάθε τι που αναιρεί όλα τα παραπάνω, δέσμιοι του καταναλωτισμού και του χρήματος, αρνητές του εαυτού μας.

Για σένα λίγα λεπτά σιγής και εσωτερικής αναζήτησης, ίσως θα αρκούσαν, αν γνώριζες κιόλας σε τι καιρούς ζούμε και τι δεινά ματρυρούμε....αν ηξερες πόσο επίκαιρος είσαι και πόσο ζωντανά τρυγυρνούν γύρω μας τα βάσανα που και σένα ταλάνιζαν, οι καημοί που και σένα  περιτρυγυρνούσαν.

Ας είναι αιωνία η μνήμη σου και παντοτινά τα φώτα της δόξης σου.

«O Αμερικάνος» , αφιέρωμα στη μνήμη του Παπαδιαμάντη απο το ΙΜΚ.

«O Αμερικάνος» του Παπαδιαμάντη στο ΙΜΚ

Η εταιρεία θεάτρου «Ηθικόν Ακμαιότατον» τιμά την επέτειο 100 ετών από τον θάνατο του Σκιαθίτη συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και φέτος ανεβάζει εκ νέου την παράσταση 'Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ', μια δραματοποιημένη διήγηση από τον Θανάση Σαράντο, βασισμένη στο ομότιτλο κλασικό διήγημα του συγγραφέα.



Ο φετινός 3ος κύκλος παραστάσεων ξεκίνησε ήδη στις 15 Δεκεμβρίου από τη Λαμία, συνεχίζεται στην ΠΑΤΡΑ (Θέατρο Λιθογραφείον) στις 21 & 22 Δεκεμβρίου και μετά τις γιορτές, στις 8 & 9 Ιανουαρίου, ανεβαίνει στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
Μια θεατρική διασκευή του ομώνυμου κλασικού διηγήματος του Σκιαθίτη συγγραφέα για έναν ηθοποιό και για ένα μουσικό υπενθυμίζει τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει η ανθρώπινη μοναξιά και η «αθεράπευτη» καχυποψία απέναντι σε οτιδήποτε άγνωστο ή φαινομενικά «ξένο».
Ο ήρωας είναι «ξένος μέσα στον κόσμο του». Φυσικά, δεν είναι ούτε ξένος ούτε Αμερικάνος. Είναι ένας Έλληνας μετανάστης, που ύστερα από 25 χρόνια επιστρέφει στο νησί του και δεν τον αναγνωρίζει κανένας. Περιπλανάται μόνος στην αποβάθρα του λιμανιού και τριγυρνά στα σοκάκια της μικρής συνοικίας και στα χαλάσματα του πατρικού σπιτιού του. Το μόνο που τον κάνει να συνεχίζει να ελπίζει είναι ο έρωτας.
Ο "Αμερικάνος" θα μπορούσε να είναι και η σημερινή ιστορία ενός μετανάστη εδώ στην Ελλάδα. Στην παράσταση ο Θανάσης Σαράντος ως αφηγητής, ερμηνεύει μια περσόνα του Παπαδιαμάντη, κρυφοκοιτάζει τη δράση και "μετατοπίζεται" σε όλα τα πρόσωπα που αφηγείται, με τη συνδρομή της μουσικής και των ήχων από τον συνθέτη Λάμπρο Πηγούνη.
Μια συνομιλία της απαστράπτουσας γλώσσας του Παπαδιαμάντη με ζωντανή μουσική. Το σύμπαν των ατμοσφαιρικών ήχων που παράγονται από μια αλλιώτικη χρήση του πιάνου συνάδει με όλη την ποικιλία, την δύναμη και τον πλούτο της συγκλονιστικής γλώσσας του κλασικού διηγήματος.
Με τη νέα φετινή θεατρική παρουσίαση του διηγήματος «Ο Αμερικάνος» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη -ύστερα από 2 επιτυχημένους κύκλους παραστάσεων την προηγούμενη θεατρική σεζόν- η εταιρεία «ηθικόν ακμαιότατον» τιμά τα 100 χρόνια από το θάνατο του Σκιαθίτη συγγραφέα. Η εταιρεία ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1999 με αφορμή το έργο του Αλμπέρ Καμύ «Καλιγούλας» που παίχτηκε στο ΚΘΒΕ και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Έχει παρουσιάσει επίσης έργα των Αντουάν ντε Σαίντ-Εξιπερί, Κάριλ Τσέρτσιλ και άλλων.

Θέατρο - Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
(Πειραιώς 206, Ταύρος)
Σάββατο 8 & Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Συντελεστές
Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Θανάσης Σαράντος
Μουσικός-Ηχητικός Αυτοσχεδιασμός Λάμπρος Πηγούνης
Σκηνικά-Κοστούμια: Λίνα Μότσιου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Θανάσης Σαράντος
Διεύθυνση Παραγωγής: Ζωή Κανελλοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Κερεστεντζής
Βοηθός Σκηνογράφου: Χρήστος Λάσκαρης
Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου, Τάκης Βεκόπουλος

Μια παραγωγή της εταιρείας θεάτρου ‘ηθικόν ακμαιότατον’
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων
Σάββατο 8 & Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011
Ώρα έναρξης 21:00Διάρκεια παράστασης: 65’

Τιμές εισιτηρίων
15 ευρώ (κανονικό) - 10 ευρώ (μειωμένο > φοιτητικό / κάτοχοι κάρτας ανεργίας ΟΑΕΔ & Πολυτέκνων ΑΣΠΕ / κάτοχοι Ευρωπαϊκής Κάρτας Νέων / άτομα άνω των 65 ετών / μέλη της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών & του Συλλόγου Απανταχού Σκιαθιτών

Πληροφορίες για την αγορά εισιτηρίων
Προπώληση: Ταμείο Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος)
Τηλέφωνο Ταμείου: 210 3418579
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα ? Παρασκευή 11:00-14:00
και τα απογεύματα μία ώρα πριν από την έναρξη της παράστασης
Χωρητικότητα θεάτρου: 325 θέσεις

Παπαδιαμάντης : αντίδωρο και αντίδοτο στον κόσμο του σήμερα.

100 χρόνια από το θάνατό του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και η «εκκλησία» της νεώτερης ελληνικής γραμματείας μας εορτάζει τη μνήμη του «Αγίου των Γραμμάτων» που γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1851 και πέθανε στις 3 Ιανουαρίου του 1911.
Ο «κοσμοκαλόγερος» της πεζογραφίας μας εξακολουθεί ακόμη και σήμερα -στους ψηφιακούς καιρούς μας- να φωτίζει με το κεράκι του το ελληνικό διήγημα, προσφέροντας το Χριστόψωμο του ύφους και του ήθους του.

Το θεωρούμενο από όλους κορυφαίο έργο του «Η φόνισσα» μοιάζει σύγχρονο ,εμπνέοντας κινηματογραφιστές και σκηνοθέτες. Η υπόθεση-αν εξαιρέσεις τα γραφικά ονόματα της εποχής- μοιάζει τωρινή, παρ’ όλο που γράφτηκε το 1902: «Η θεία Χαδούλα της Φραγκογιαννούς, απεγνωσμένη από τον οικογενειακό αυταρχισμό, παραλογίζεται και σκοτώνει μικρά κορίτσια προκειμένου να γλυτώσει αυτά και τους γονείς τους από τα βάσανα που ήταν συνταυτισμένα με τις γυναίκες εκείνου του κόσμου. Περιγράφοντας τους φόνους και την καταδίωξή της από τα όργανα της τάξεως, ο Παπαδιαμάντης οδηγεί την ηρωίδα του σε απόκρημνο παραθαλάσσιο γκρεμό, για να πνιγεί “εις το ήμισυ του δρόμου μεταξύ της θείας και της ανθρωπίνης Δικαιοσύνης».
Γεννημένος από πατέρα ιερέα και θεοσεβούμενη μητέρα ,μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά αδέλφια (τα δύο πέθαναν σε μικρή ηλικία) και γνώρισε τα ξωκκλήσια της Σκιάθου ,που ύμνησε μέχρι το τέλος της βασανισμένης ζωής του. Γράφει ο ίδιος σε ένα σύντομο βιογραφικό του:
«Εγεννήθην εν Σκιάθω, τη 4 Μαρτίου 1851. Εβγήκα απο το ελληνικόν Σχολείον εις τώ 1863, αλλά μόνον τώ 1867 εστάλην εις το Γυμνάσιον Χαλκίδος, όπου ήκουσα την Α΄ και Β΄ τάξιν. Την Γ΄ εμαθήτευσα είς Πειραιά, είτα διέκοψα τας σπουδάς μου και έμεινα είς την πατρίδα. Κατά τον Ιούλιον του 1872 υπήγα είς το Αγιον Ορος χάριν προσκυνήσεως, όπου έμεινα ολίγους μήνας. Τώ 1873 ήλθα εις Αθήνας καί εφοίτησα εiς την Δ΄ του Βαρβακείου. Τώ 1874 ενεγράφην εις την Φιλοσοφικήν Σχολήν, όπου ήκουα κατ’ εκλογήν ολίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ιδίαν δε ησχολούμην εις τας ξένας γλώσσας.
Μικρός εζωγράφιζα αγίους, είτα έγραφα στίχους, καί εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. Τώ 1868 επεχείρησα να γράψω μυθιστόρημα. Τώ 1879 εδημοσιεύθη «Η Μετανάστις» έργον μου εις το περιοδικόν «Σωτήρα». Τώ 1882 εδημοσιεύθη «Οι έμποροι των εθνών» εις τώ «Μη χάνεσαι». Αργότερα έγραψα περί τα εκατόν διηγήματα, δημοσιευθέντα εις διάφορα περιοδικά καί εφημερίδας.»
Η φτώχεια ήταν αυτή που δεν του επέτρεψε να τελειώσει τις σπουδές του. Ζούσε σε δωμάτια ταπεινά. Άρχισε να κερδίζει αρκετά, για την εποχή, χρήματα όταν ο Βλάσης Γαβριηλίδης, της πρωτοποριακής «Ακρόπολης», τον προσέλαβε στην εφημερίδα με το ποσό των 250 δραχμών το μήνα. Επί πλέον κέρδιζε και άλλα χρήματα από τις συνεργασίες με άλλες εφημερίδες και περιοδικά. Αλλά δεν αποταμίευε. Τα ξόδευε … «εν ριπή οφθαλμού».
Ήταν γνωστό τότε πως μόλις έπαιρνε το μισθό του ξεπλήρωνε τα χρέη του στην ταβέρνα του Κεχριμάνη, όπου σύχναζε επί 27 συναπτά έτη, πλήρωνε το ενοίκιο , έστελνε στη Σκιάθο, μοίραζε στους φτωχούς και την επόμενη ήταν και ο ίδιος φτωχός! Είχε αποστροφή στα βιοτικά. Τον περιγράφουν σχεδόν κουρελή… Σιγά-σιγά το κρασί και το τσιγάρο του έγινε από ευχαρίστηση εξάρτηση. Τον γοήτευε η μοναξιά του. Ελάχιστοι ήταν οι φίλοι του. Η χαρά της ζωής του ήταν να ψάλλει στον Άγιο Ελισαίο στην Πλάκα.
Οπότε, τον Μάρτιο του 1908 εγκατέλειψε την Αθήνα της «δουλοπαροικίας και των πλουτοκρατών», όπως έγραψε και κατέφυγε στο αγαπημένο του νησί, εξακολουθώντας να δουλεύει ως μεταφραστής έργων για λογαριασμό του Γιάννη Βλαχογιάννη. Πρήστηκαν τα χέρια του. Υστερα από επιδείνωση της υγείας του πέθανε, αφήνοντας 180 διηγήματα, ποιήματα, μελέτες και άρθρα. Η είδηση του θανάτου του γέμισε πένθος όχι μόνο τους συντοπίτες του, αλλά όλη την Ελλάδα. Πολλοί λογοτέχνες, που όσο ήταν εν ζωή δεν είχαν γράψει κουβέντα για το έργο του, συνέθεσαν εγκωμιαστικά κείμενα. Ο εκδοτικός Οίκος Φέξη ξεκίνησε το 1912-1913 την έκδοση 11 τόμων με τα έργα του. Διότι ουδείς οίκος δεν είχε εκδώσει σε βιβλίο τα πεζογραφήματά του όσο ζούσε. Οι αναγνώστες τα απολάμβαναν από τις εφημερίδες και τα περιοδικά…
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ένας ψαλμωδός των φτωχών και καταφρονεμένων του χθες. Αντίδωρο και αντίδοτο στον κόσμο του σήμερα.
http://okitkort.blogspot.com/2010/12/100_30.html

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/01/100.html#ixzz19sBxyscA