Human Planet - Web exclusive series trailer - BBC One

Αποκλειστική συνέντευξη με μια απόγονο του Παπαδιαμάντη. Γενεαλογικό δέντρο.

Posted by sofikant | Posted in 100 χρόνια μετά |

20/06/2011
3^ο Γυμνάσιο Βόλου.
Υπεύθυνη συνέντευξης Κανταράκη Σοφία.



Είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε με μια από τις τελευταίες κοντινότερες απογόνους του Παπαδιαμάντη, την κα.Μελαχροινού Αγγελική, εκπαιδευτικό από τη Λάρισα. Μας έκανε την τιμή να παρακολουθήσει την εκδήλωση του σχολείου μας, που έγινε  προς τιμήν του παππού της, Παπαδιαμάντη, αλλά και να  ακολουθήσει το σχολείο μας, αρκετά συγκινημένη, στη Σκιάθο , όπου η εκδήλωση μας  επαναλήφθηκε μετά από πρόσκληση του πνευματικού κέντρου του νησιού.
Η δημοσιογραφική λοιπόν ομάδα μας, εδράξατο της ευκαιρίας και με μεγάλο δέος προς το πρόσωπο της,  έθεσε κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα .


Μαθητές: Κα.Μελαχροινού, πώς αισθάνεστε γνωρίζοντας ότι είστε απόγονος του Παπαδιαμάντη;
Μελαχροινού: Στο άκουσμα του ονόματος αυτού πόσες σκέψεις και συναισθήματα πλημμυρίζουν το μυαλό μου και την ψυχή των χιλιάδων αναγνωστών των έργων του. Πολλοί τον θαυμάζουν και τον λατρεύουν κάποιοι τον αμφισβητούν για να αναθεωρήσουν αργότερα. Ανάμεικτα τα συναισθήματα μου αυτή τη στιγμή που προσπαθώ να θυμηθώ όλα όσα μας έχει αναφέρει κατά καιρούς στο παρελθόν η γιαγιά μου, που ήταν  ένα από τα πέντε παιδιά του αδελφού του, του Γιώργη.

Μαθητές: μιλήστε μας για τις αναμνήσεις ή τα βιώματα που έχετε ως εγγονή-ανιψιά  του.
Μελαχροινού: Δε θα αναφερθώ στον Παπαδιαμάντη ως συγγραφέα, είναι σε όλους γνωστό. Δεν είναι τυχαίο ότι έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Θα αναφερθώ σε αυτόν έτσι όπως η γιαγιά  μου ήθελε να τον γνωρίσουμε μέσα από τις διηγήσεις της και τις αναφορές της στον «μπάρμπα της», όπως τον αποκαλούσε.
Στη Σκιάθο λοιπόν ο ιερέας Αδαμάντιος Εμμανουήλ και η Αγγελική Μωραΐτη απέκτησαν τον Αλέξανδρο, το Γιώργη, την Κυρατσούλα, τη Χαρίκλεια, την Ουρανία, και τη Σοφία. Εκτός από την Ουρανία, που παντρεύτηκε, οι άλλες αδελφές έμειναν ανύπαντρες και πάντα είχε την έννοια τους ο κυρ-Αλέξανδρος.
Ο Γιώργης-πατέρας της γιαγιάς μου-παντρεύτηκε και ζούσε στην Πορταριά στο Πήλιο, όπου εργαζόταν ως γραμματέας στην κοινότητα. Παρορμητικός, καυγάδισε και ο καυγάς του στοίχισε φυλάκιση. Μεγάλη στεναχώρια και έννοια για τον αδελφό του, Αλέξανδρο. Φρόντισε με τις γνωριμίες του να βοηθήσει τον αδελφό του, Γιώργη, κάτι που είχε κάνει και όταν ο Γιώργης υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία.

Μαθητές: Τι θυμάστε για τον αδελφό του; μιλήστε μας γιατί δε γνωρίζουμε κάτι  για αυτόν.
Μελαχροινού: Ο Γιωργής παντρεύτηκε στην  Πορταριά την Κατίγκω και απέκτησε το Διαμαντή, τον Αποστόλη, την Αγγελική, τη Χαρίκλεια και τη Σταυρούλα. Αρρώστησε όμως. Ο κυρ- Αλέξανδρος τον πήγε στα ξωκλήσια της Σκιάθου .. περιμένοντας το θαύμα. Το θαύμα δεν έγινε και ο Γιώργης απεβίωσε. Η φροντίδα για τα ορφανά μεγάλη. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μένουν στη Σκιάθο αλλά αργότερα επιστρέφουν στην Πορταριά κοντά στην οικογένεια της μητέρας τους. Ο Διαμαντής φεύγει  στην Αμερική για να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά από εξήντα χρόνια, για λίγο όμως, γύρισε πάλι στην Αμερική  όπου και πέθανε. Ο Αποστόλης έζησε στην Αθήνα αποκτώντας δυο παιδιά και εγγόνια.
Η Χαρίκλεια έγινε μοναχή ενώ η Σταυρούλα παντρεύτηκε αλλά δεν απέκτησε παιδιά.
Η Αγγελική  παντρεύτηκε στην Πορταριά τον Κω/νο  Μελαχροινό, αποκτώντας πέντε παιδιά. Το 1942 μένοντας χήρα μετακόμισε στη Λάρισα,  όπου ζούσε η μεγάλη της κόρη. Έτσι στη Λάρισα βρέθηκε ένα κλαδί του οικογενειακού δένδρου του Παπαδιαμάντη.

Μαθητές: Γι’αυτό λοιπόν μένετε και στη Λάρισα. Θυμάστε λόγια της γιαγιάς σας;
Μελαχροινού: Περήφανη για το θείο της, συνήθιζε να αναφέρεται συχνά σε εκείνον, ενώ αντίθετα σπάνια αναφερόταν στον πατέρα της, ίσως επειδή ο πρόωρος θάνατος του την είχε πληγώσει  πολύ σε νεαρή ηλικία. Συνήθιζε να λέει σε όλα τα εγγόνια της «είμαι ανιψιά του Παπαδιαμάντη»  ή  «τα παιδιά μου είναι έξυπνα, πήραν από το  μπάρμπα μου» ή  «αν ο μπάρμπας μου μπορούσε να με πάρει στην Αθήνα θα σπούδαζα και εγώ». Σε μένα έλεγε :  «να είσαι περήφανη, έχεις το όνομα  της μάνας του Παπαδιαμάντη». Ο καημός της γιαγιάς μου ήταν που δεν μπορούσε να πηγαίνει τακτικά στη Σκιάθο.

Μαθητές: Εκτός από εσάς, υπάρχουν σήμερα άλλοι απόγονοι του λογοτέχνη μας και που βρίσκονται;
Μελαχροινού: Αυτή τη στιγμή απόγονοι του Παπαδιαμάντη, εγγόνια, δισέγγονα, και τα παιδιά τους ζουν στη Λάρισα , στην Αθήνα αλλά και στην Αμερική και στην μακρινή Αυστραλία. Όλα τα δισσέγγονα του Παπαδιαμάντη έχουν  απο δυο παιδιά  και ζουν στην Λάρισα, Αθήνα και Αμερική
.
Μαθητές: μήπως γνωρίζετε αν κάποιος  από αυτούς έχει πάρει  το συγγραφικό ταλέντο του Παπαδιαμάντη;
Μελαχροινού : Δυστυχώς, μέχρι στιγμής κανείς από εμάς δεν έμοιασε στον παππού μας, στην πένα του, όμως η έφεση για εκμάθηση ξένων γλωσσών έχει εκδηλωθεί σε κάποιους από εμάς. Αυτά είναι όσα θυμάμαι από τη γιαγιά μου που έλεγε να λέμε πάντα ότι είμαστε απόγονοι του Παπαδιαμάντη, « μη ξεχνάτε να το αναφέρετε και να είστε περήφανοι».
Μαθητές: Ευχαριστούμε πολύ κα.Μελαχροινού και ας ελπίσουμε το ήθος και η απλότητα του παππού σας να είναι φωτεινό παράδειγμα.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΕΝΤΡΟ

Πατήρ Αδαμάντιος Εμμανουήλ  +   Αγγελική

Κυρατσούλα            Σοφία

Αλέξανδρος     Ουρανία             Χαρίκλεια

Γεώργιος

Γεώργιος  +  Κατίγκω

Διαμαντής         Αποστόλης   Αγγελική  Χαρίκλεια   Σταυρούλα

Αγγελική + Κων/νος Μελαχροινός

Κατίνα

Γιώργος      Ιωάννης     Χρήστος     Ευαγγελία

Αλεξάνδρα                    Αγγελική-Μαρία

Ελένη-Κων/νος      Κων/νος-Αθηνά               Ιωάννης

Συγκεντρωτικός πίνακας εφαρμογών εννοιολογικής χαρτογράφησης.

Συγκεντρωτικός πίνακας/ εννοιολογικός χάρτης των εφαρμογών εννοιολογικής χαρτογράφησης ταξινομημένος ως προς το λειτουργικό σύστημα.
Πλήρης, μια και εμπεριέχει πέρα από τα γνωστά λειτουργικά, WinOs, MacOs, LinuxOs, λειτουργικά για κινητά ακόμα και το Labyrinth των OLPC.  Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για να μεταβείτε στην εφαρμογή.






 


πηγή: ars longa vita brevis

Τα βραβεία της κριτικής επιτροπής για τη δράση "100 χρόνια μετά..."

Η μεγάλη τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε ο άνθρωπος κατορθώνει ν' αναγνωρίζει τον εαυτό του και να τον εκφράζει με πληρότητα μες στο ελάχιστο.  Ελύτης

Θερμά συγχαρητήρια σε όλους, και ιδιαίτερα στη Σκιάθο, που επάξια είναι στους νικητές.Εμείς, αν και είμαστε σχολείο του Βόλου, νοιώθουμε οτι επροσωπήσαμε  την Σκιάθο του Παπαδιαμάντη. Οι μαθητές του 3ου Γυμνασίου βόλου ευχαριστούμε θερμά, και όσους μας ψήφισαν αλλά και την κριτική επιτροπή. Η χαρά μας είναι επίσης μεγάλη, γιατί το Σάββατο πραγματοποιήθηκε στη Σκιάθο η εκδήλωση μας για το λογοτέχνη με μεγάλο ενθουσιασμό και ανταπόκριση απο το σκιαθίτικο κοινό που, παρά τη ζέστη,  μας τίμησε με την παρουσία του και επιβράβευσε όλη την αγάπη μας για τον Παπαδιαμάντη, που όπως γράφουμε και στο blog μας, είναι μεταδοτική.

 Τα τρία πρώτα βραβεία στην κατηγορία video

Τα τρία πρώτα βραβεία στην κατηγορία αφίσα

   Τα τρία πρώτα βραβεία στην κατηγορία blog

Group Scribbles-συνεργατικές δραστηριότητες μάθησης

Το Group Scribbles (GS) είναι ένα εργαλείο σχεδιασμού και υλοποίησης συνεργατικών δραστηριοτήτων μάθησης με εύκολο και γρήγορο τρόπο. 
 Δίνει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς (δασκάλους, καθηγητές) να διευκολύνουν την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση μεταξύ των εκπαιδευομένων (μαθητών, φοιτητών) στην τάξη. Επίσης τους ενδυναμώνει και τους προκαλεί να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στις συνεργατικές δραστηριότητες για την επίτευξη των στόχων του εκπαιδευτικού τους σχεδιασμού.
Το GS βασίζεται στη χρήση καθημερινών, κοινών, φυσικών αντικειμένων που εύκολα βρίσκει κάποιος σε μία τάξη ή σ’ ένα γραφείο, όπως: αυτοκόλλητα σημειώματα (post-it notes), πίνακες ανακοινώσεων, πίνακες μαρκαδόρου (whiteboards), αυτοκόλλητες ετικέτες, στυλό και μαρκαδόρους.

Το περιβάλλον του προσφέρει στους εκπαιδευτικούς και στους εκπαιδευόμενους ένα ισχυρό εργαλείο μεταφοράς (metaphor) της σκέψης. Το GS επιτρέπει στους μαθητές και στο δάσκαλο να γράψουν και να μουτζουρώσουν (scribble) τις απόψεις τους σε φύλλα παρόμοια με αυτοκόλλητα σημειώματα και να διαχειρίζονται από κοινού τη διακίνηση των εν λόγω ηλεκτρονικών-ψηφιακών σημειώσεων εντός κάθε χώρου που δραστηριοποιούνται οι χρήστες του εργαλείου αλλά και μεταξύ τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού χώρου.
Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι τόσο στους μαθητές όσο και στο δάσκαλο είναι διαθέσιμοι δύο χώροι. Ένας ιδιωτικός χώρος όπου μπορεί ο καθένας να κρατήσει τις προσωπικές του σημειώσεις (στο κάτω μέρος της οθόνης) και ένας δημόσιος χώρος, όπου αναρτώνται σημειώσεις-απόψεις προς κοινοποίηση και επεξεργασία (πάνω μέρος).

Μια τάξη, με τη χρήση του GS, μπορεί να υλοποιήσει ένα εκπληκτικά ευρύ φάσμα συνεργατικών δραστηριοτήτων με περιεχόμενο που μπορεί να επεκταθεί από απλά σκίτσα και σχολιασμούς για π.χ. ένα μαθηματικό σύμβολο έως τη δημιουργία ολοκληρωμένων εννοιολογικών χαρτών. Επειδή το GS είναι ένα ευέλικτο μέσο που βασίζεται στον απλό και οικείο τρόπο ανταλλαγής σκέψης, οι εκπαιδευτικοί και οι εκπαιδευόμενοι αισθάνονται πιο άνετα στην επινόηση δικών τους μορφών συμμετοχικής δέσμευσης. Επιπλέον ενθαρρύνει τον αποκεντρωμένο έλεγχο και την ατομική πρωτοβουλία μέσα σ’ ένα συλλογικό πλαίσιο, με αποτέλεσμα οι μαθητές να συμμετέχουν περισσότερο τόσο με τη συμβολή τους και την ανταπόκριση τους στο περιεχόμενο, καθώς και με τη διαχείριση του κοινού δημόσιου χώρου.
Το GS σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από το Stanford Research Institute (SRI) International, Center for Technology in learning (CTL). Οργανισμοί όπως το Learning Science Lab (LSL): στη Σιγκαπούρη,  έχουν επεκτείνει και βελτιώσει το Group Scribbles και προσφέρουν την πιο πρόσφατη έκδοση του λογισμικού. Η εξέλιξη αυτής της γενικής πλατφόρμας του συστήματος GS έχει γίνει άκρως αποδεκτή από την κοινότητα των χρηστών. Δεδομένου ότι το User Interface και οι πρακτικές έχουν εξελιχθεί από τις παρατηρήσεις των αναγκών και της συμπεριφοράς των χρηστών, οι χρήστες το θεωρούν φιλικό στη μάθηση και εύκολο στη χρήση.
Γι αυτό χαρακτηρίζεται ως χρήσιμο και φιλικό για γενικούς σκοπούς.
Εκφράζεται η ελπίδα ότι το GS θα αποτελέσει μια επιπλέον συμβολή στο εκπαιδευτικό λογισμικό. Με τη συνεχή εξέλιξη του συστήματος GS, σύντομα αυτό μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς (ή πλατφόρμας βάσης) για την ανάπτυξη άλλων εκπαιδευτικών λογισμικών.


elearningnews.

sxolinux

Το Σχολίνουξ (ή sxolinux) είναι ένα ελεύθερο και δωρεάν λειτουργικό σύστημα Linux για μαθητές Γυμνασίου και Δημοτικού.
Αποτελείται ως επί το πλείστον από ελεύθερο λογισμικό και βασίζεται στο Ubuntu Linux το οποίο έχει τροποποιηθεί (με μια διαδικασία που λέγεται remastering) με έξτρα πακέτα λογισμικού, για τις ανάγκες των μαθητών, αλλά και διαφορετικό γραφικό θέμα, εικονίδια και φυσικά λογότυπα, που να ταιριάζουν στο «κοινό» της διανομής.

Το Σχολίνουξ είναι ένα Live DVD με δυνατότητα εγκατάστασης. Αυτό σημαίνει ότι το Σχολίνουξ τρέχει «ζωντανά» μέσα από ένα δισκάκι DVD, χωρίς να χρειάζεται άμεσα να το εγκαταστήσετε στο σκληρό δίσκο σας. Αν σας αρέσει και θέλετε να εκμεταλλευθείτε όλες τις δυνατότητές του, τότε μπορείτε να το εγκαταστήσετε με μια πολύ απλή και αυτοματοποιημένη διαδικασία.
Το Σχολίνουξ, λόγω της φύσης του, δηλαδή της ύπαρξης δικαιωμάτων στους χρήστες, της διαφορετικής διαχείρισης λογισμικού, των ελεύθερων εκπαιδευτικών εφαρμογών και κυριότερα, του συνεργατικού μοντέλου ανάπτυξης, είναι ιδανικό για μαθητές, επειδή συνδυάζει:

• ασφάλεια, δηλαδή απαλλαγή από ιούς και κακόβουλο λογισμικό,
• σωστή αξιοποίηση των δυνατοτήτων του υπολογιστή,
• εκμάθηση ενός διαφορετικού μοντέλου οικοδόμησης της γνώσης (εποικοδομητικού-συνεργατικού), πράγμα που δεν μπορεί να υπάρχει στα ιδιόκτητα λειτουργικά συστήματα (βλέπε Windows).
• μηδενικό κόστος – για το Sxolinux δεν πληρώνετε τίποτα.

Εφαρμογές & Σχολικά βιβλία:

Το Σχολίνουξ περιλαμβάνει μια μεγάλη γκάμα από εκπαιδευτικές εφαρμογές. Κάποιες από αυτές είναι οι «εγκεκριμένες» από το Υπουργείο Παιδείας, κάποιες άλλες έχουν αναπτυχθεί από ανεξάρτητους προγραμματιστές.
Για να δείτε αναλυτικά τις εκπαιδευτικές εφαρμογές του sxolinux, κάνετε κλικ εδώ.



Το Sxolinux ενσωματώνει επίσης τα σχολικά βιβλία της Α’ Γυμνασίου, σε μορφή PDF, όπως αυτά είναι διαθέσιμα εδώ.
Το Sxolinux, περιλαμβάνει ακόμα διάφορες εφαρμογές για δουλειές γραφείου, περιήγηση στο διαδίκτυο, αναπαραγωγή πολυμέσων κλπ.
Επιπλέον, το Σχολίνουξ, όπως κάθε Linux, δίνει τη δυνατότητα εύκολης εγκατάστασης επιπλέον εφαρμογών μέσα από μια απλή και ασφαλή διαδικασία εγκατάστασης, που αποκλείει την ύπαρξη ιών και κακόβουλου λογισμικού. Δηλαδή, στο Sxolinux μπορείτε εύκολα και με ασφάλεια να εγκαταστήσετε εφαρμογές που μοιάζουν λειτουργικά και είναι αντίστοιχες με εκείνες των Windows.

Απαιτήσεις:

Το LiveDVD του Σχολίνουξ θα «τρέξει» σε κάθε PC, laptop ή netbook, αρκεί να διαθέτει 384ΜΒ μνήμης RAM.

Αν θέλετε να το εγκαταστήσετε στο σκληρό σας δίσκο για μόνιμη χρήση, χρειάζεται τουλάχιστον 4GB ελεύθερο χώρο.

Το Sxolinux, όπως κάθε Linux, μπορεί να συνυπάρξει με τα Windows στον ίδιο σκληρό δίσκο.

Λήψη:

Για να δοκιμάσετε ή και να εγκαταστήσετε το Σχολίνουξ, πρέπει να κατεβάσετε ένα αρχείο «εικόνας» με κατάληξη .iso, το οποίο θα «γράψετε» σε ένα κενό DVD με τη διαδικασία Burn Image (λογικά θα υπάρχει μια τέτοια λειτουργία στην εφαρμογή εγγραφής CD/DVD που χρησιμοποιείτε).
Έπειτα κάντε επανεκκίνηση του υπολογιστή σας. Το Sxolinux θα ξεκινήσει αυτόματα!
Λήψη Σχολίνουξ 2010.0 (για Γυμνάσιο)
To ISO του Σχολίνουξ 2010.0 είναι 2.4GB και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ:
http://www.sxolinux.tk/sxolinux-2010.0.iso


Μην ξεχάσετε να τσεκάρετε την εγκυρότητα του αρχείου ISO που κατεβάσατε, αντιπαραβάλλοντάς το αρχείο md5!



πηγή:Ν.Μιχαηλίδης .

Παιδικές παρουσίες στον Παπαδιαμάντη.

Στα πε­ρισ­σό­τε­ρα ε­ορ­τα­στι­κά του Πα­πα­δια­μά­ντη ε­μπλέ­κο­νται και παι­διά. Πε­ρί­που στα μι­σά, αν θε­λή­σου­με να με­τρή­σου­με και τους τρι­τα­γω­νι­στές. Μό­νο, ό­μως, σε τέσ­σε­ρα, θα χα­ρα­κτη­ρι­ζό­ταν η α­τμό­σφαι­ρα κα­θα­ρά εύ­θυ­μη. Στα υ­πό­λοι­πα, τα παι­διά δει­νο­πα­θούν ποι­κι­λο­τρό­πως.

Υπο­φέ­ρουν α­πό πεί­να («Η στα­χο­μα­ζώ­χτρα»), πνέ­ουν τα λοί­σθια («Ο πο­λι­τι­σμός εις το χω­ρίον»), εί­ναι η­μι­θα­νή βρέ­φη («Φώ­τα-Ολό­φω­τα»), πά­σχουν δί­πλα στην ε­τοι­μο­θά­να­τη μη­τέ­ρα τους («Η χτυ­πη­μέ­νη»), ή, τέ­λος, έ­χουν κι αυ­τά το μερ­τι­κό τους στις τα­λαι­πω­ρίες των ε­νη­λί­κων («Στο Χρι­στό στο Κά­στρο», «Τα Χρι­στού­γεν­να του τε­μπέ­λη»).

Κα­τ' ε­ξαί­ρε­ση, στο α­θη­ναϊκό διή­γη­μα «Φι­λό­στορ­γοι», τα παι­διά κα­λο­περ­νούν, πα­ρό­λο που εί­ναι α­πό ε­κεί­να του Ορφα­νο­τρο­φείου, κι αυ­τό για­τί στά­θη­καν τυ­χε­ρά και τα α­νέ­λα­βαν πραγ­μα­τι­κοί “φι­λό­στορ­γοι”, οι ο­ποίοι και πα­ρου­σιά­ζο­νται ως μάλ­λον γρα­φι­κή ε­ξαί­ρε­ση της α­θη­ναϊκής γει­το­νιάς “εις την ε­σχα­τιάν της πό­λεως, ε­κεί­θεν του Με­τα­ξουρ­γείου”.

 Πα­ρα­πλή­σια πε­ρι­γρά­φε­ται η κα­τά­στα­ση και στο σκια­θί­τι­κο «Οι ε­λα­φροΐσκιω­τοι», ό­που για­γιά και μά­να, πα­ρά τα βά­σα­νά τους, με τον γα­μπρό και σύ­ζυ­γο, που, α­ντι­στοί­χως, τους έ­τυ­χε, τα κα­να­κεύουν. Μό­νο που, σε αυ­τά τα δυο διη­γή­μα­τα, τα παι­διά δεν πρω­τα­γω­νι­στούν, ού­τε κα­θο­ρί­ζουν την α­τμό­σφαι­ρα. Ωστό­σο, στο δεύ­τε­ρο, οι παι­δι­κές στι­χο­μυ­θίες και το πα­ρα­φθαρ­μέ­νο τρα­γού­δι τους ε­λα­φραί­νουν το, κα­τά τα άλ­λα, μάλ­λον βα­ρύ κλί­μα.
Ήρωες παι­διά, για τους πε­ρισ­σό­τε­ρους συγ­γρα­φείς, ση­μαί­νει την πε­ρι­γρα­φή, πρω­τί­στως, παι­χνι­διών. Στα τέσ­σε­ρα, α­μι­γώς εύ­θυ­μα, ε­ορ­τα­στι­κά του Πα­πα­δια­μά­ντη, τα παι­διά λέ­νε τα κά­λα­ντα, κα­νο­ναρ­χούν στη λει­τουρ­γία και τρώ­νε φου­σκά­κια, αλ­λά δεν παί­ζουν. Γε­νι­κό­τε­ρα, στα πα­πα­δια­μα­ντι­κά διη­γή­μα­τα, δεν υ­πάρ­χουν πε­ρι­γρα­φές παι­δι­κών παι­χνι­διών. Μό­νο, στο «Δαι­μό­νια στο ρέ­μα», σε μια σύ­ντο­μη πα­ρά­γρα­φο, α­να­φέ­ρο­νται παι­διά να παί­ζουν στο ύ­παι­θρο, κι αυ­τό, ό­μως, για να το­νι­στεί το συ­ναί­σθη­μα μειο­νε­ξίας του α­φη­γη­τή έ­να­ντι των συ­νο­μη­λί­κων του. Στα τρία εύ­θυ­μα ε­ορ­τα­στι­κά διη­γή­μα­τα, τα παι­διά λέ­νε τα κά­λα­ντα: “την ε­σπέ­ραν της πα­ρα­μο­νής των Χρι­στου­γέν­νων του έ­τους 185…” στο διή­γη­μα «Της Κοκ­κώ­νας το σπί­τι», “την ε­σπέ­ραν της πα­ρα­μο­νής του Αγ. Βα­σι­λείου” στο «Γου­τού Γου­πα­τού» και “την ε­σπέ­ραν της πα­ρα­μο­νής των Φώ­των του έ­τους 186…” στο διή­γη­μα «Ο Ση­μα­δια­κός».

 Στο τέ­ταρ­το, το «Ντε­λη­συ­φέ­ρω», κα­νο­ναρ­χούν, συ­νει­σφέ­ρο­ντας το με­ρί­διό τους στα ευ­τρά­πε­λα, που συμ­βαί­νουν κα­τά την α­κο­λου­θία των Χρι­στου­γέν­νων ε­ντός της εκ­κλη­σίας.

Πρό­κει­ται για το μο­να­δι­κό χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο χω­ρίς την πα­ρα­μι­κρή σκιά θλί­ψης ού­τε καν με­λαγ­χο­λίας. Και ε­πί­σης, το μο­να­δι­κό, που ε­κτυ­λίσ­σε­ται εξ ο­λο­κλή­ρου, πλην της κα­τα­λη­κτι­κής σκη­νής, ε­ντός του να­ού. Σκη­νές α­πό την χρι­στου­γεν­νιά­τι­κη α­κο­λου­θία υ­πάρ­χουν σε α­κό­μη δυο διη­γή­μα­τα: «Στο Χρι­στό στο Κά­στρο» ε­ντός της ο­μώ­νυ­μης εκ­κλη­σίας και στο διή­γη­μα «Οι ε­λα­φροΐσκιω­τοι» στην Πα­να­γία της Κε­χριάς. Ενώ, σε έ­να τρί­το διή­γη­μα, «Η Γλυ­κο­φι­λού­σα», πε­ρι­γρά­φε­ται το ε­σω­τε­ρι­κό του ο­μώ­νυ­μου, μη σω­ζό­με­νου, πα­ρεκ­κλη­σίου, της Πα­να­γίας της Γλυ­κο­φι­λού­σας, αλ­λά ό­χι κα­τά τη διάρ­κεια λει­τουρ­γίας. Σε αυ­τό το τε­λευ­ταίο διή­γη­μα, η πε­ρι­γρα­φή, κυ­ρίως το τμή­μα που α­να­φέ­ρε­ται στην προ­σκυ­νη­μα­τι­κή ει­κό­να της Πα­να­γίας, α­πο­τε­λεί έ­να κα­λό πα­ρά­δειγ­μα του τρό­που, με τον ο­ποίο ο Πα­πα­δια­μά­ντης με­τα­μορ­φώ­νει την πα­ρά­θε­ση ζω­γρα­φι­κών και λα­ο­γρα­φι­κών στοι­χείων σε συ­ναρ­πα­στι­κή α­φή­γη­ση.

Many thanks to ex libris